Sam napad paniki ma postać nagłego stanu przerażenia, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy, na czym dokładnie polegają ataki paniki i jak z nimi walczyć. Jak wygląda atak paniki? Stany lękowe z napadami paniki należą do jednych z najczęściej występujących rodzajów zaburzeń lękowych. Problemy natury psychicznej mogą pojawić się u każdego, niezależnie od wieku, stanu zdrowia, płci czy tzw. „odporności na stres”. Oczywiście, u części społeczeństwa występowanie określonego zaburzeń może być bardziej prawdopodobne, uwzględniając predyspozycje genetyczne, wykonywany zawód i właśnie – ogólny stan paniki to przykład jednego z wielu zaburzeń lękowych, które można określić jako występujące powszechnie. Szacuje się, że częstość występowania ataków paniki dotyka około 10-13% są ataki paniki, jakie są ich przyczyny i jak leczyć zaburzenia lękowe? Przeczytaj artykuł przygotowany przez Ekspertów Centrum Zdrowia Psychicznego Mind treści:Objawy ataków panikiJakie są przyczyny ataków paniki?Leczenie ataków paniki Metody leczeniaNapad paniki - co robić?Ataki paniki – rozpoznanie i postępowanieObjawy ataków panikiAtakiem paniki nazywane jest uczucie nagłej, ostrej, nieoczekiwanej reakcji lękowej, której towarzyszy lub może towarzyszyć:intensywna fala strachu (potęgująca) np. strach przed śmiercią;poczucie przerażenia (potęgujące);zintensyfikowane, unieruchamiające, wyniszczające uczucie;subiektywne wrażenie o stanie zagrożenia;wyraźne objawy wegetatywne:przyspieszone bicie serca/kołatanie serca;spłycone oddychanie;duszność;uczucie dławienia;hiperwentylacja;ból w klatce piersiowej/ucisk w klatce piersiowej;drżenie rąk;pocenie się/uczucie gorąca lub zimna;zawroty głowy/bóle głowy;mrowienie palców;nudności;suchość w ustach;uczucie oszołomienia;obawa utraty kontroli nad swoim stanem/poczucie szaleństwa;poczucie nierealności: derealizacja (poczucie utraty kontaktu z rzeczywistością), depersonalizacja (poczucie utraty kontaktu ze sobą samym);ryzyko utraty zdrowia lub oznaki i pełne objawy paniki pojawiają się nagle, poza kontrolą, gwałtownie. Jednorazowo, atak lęku trwa kilka lub kilkanaście minut, przy czym najsilniejsze objawy utrzymują się od 5 do nawet 20 minut. Epizodycznie, napad silnego lęku oraz stopniowa poprawa samopoczucia (uspokojenie) może trwać dłuższy czas (godzinę lub dłużej).Osoby, które doświadczyły pierwszego ataku paniki, mogą skonsultować ten fakt ze specjalistą - psychiatrą, psychologiem lub psychoterapeutą a samo zaburzenie można a nawet powinno się leczyć w szczególności, gdy istnieje prawdopodobieństwo kolejnego ataku. Odczuwanie lęku panicznego może bowiem pojawiać się napadowo, dezorganizując dobre samopoczucie, uniemożliwiając skuteczne radzenie sobie z sytuacją i swoim stanem. Ataki paniki często utrudniają Pacjentowi codzienne są przyczyny ataków paniki?Napady paniki jako uczucie panicznego lęku powtarzające się napadowo to zaburzenie, które należy leczyć. Nie są dokładnie znane przyczyny pojawienie się napadów lęku i rozwoju samego zaburzenia, jednak udowodniono, że skłonność ta może być dziedziczona. Jako zaburzenie występujące nagle, może pojawiać się w odpowiedzi na silny, przewlekły stres a także duże zmiany w badaniach określa się szacunkowy wiek, w którym najczęściej dochodzi do zwiększonego ryzyka zachorowania lub wystąpienia pierwszych objawów poszczególnych zaburzeń. W przypadku lęku ze współistniejącymi napadami paniki, jest to przedział wiekowy 30-39 lat. Statystycznie, zdiagnozowanie takich zaburzeń jak napady paniki, fobie specyficzne czy zespół lęku uogólnionego, częściej dotyczy kobiet niż napady paniki występują powszechnie. Mogą dotyczyć zarówno osoby przed 20-tym rokiem życia, jak i osób w średnim wieku i starszych. Zarówno kobiet jak i patogenezie występowania napadów lękowych, odpowiedzi doszukuje się w oparciu o teorie poznawcze, behawioralne, neurobiologiczne oraz neuroanatomiczne sugerujące, że panikę należy rozpatrywać jako chorobę biologiczną lub badania nad paniką jako złożonym i wieloczynnikowym zaburzeniem nadal trwają, naukowcy proponują wykorzystanie potencjalnych biomarkerów (wskaźników biologicznych), które mogłyby wskazywać na obecność zaburzenia w postaci ataków paniki a są nimi:obrazowanie struktur i funkcji mózgu – neuroobrazowanie;wzorce oddechowe;zmienność rytmu serca;markery krwi obwodowej;dysregulacja osi ataków panikiPierwsze epizody napadów paniki mogą wystąpić już w dzieciństwie lub okresie dorastania. Najważniejsze jest rozpoznanie oraz pomoc psychologa, która umniejszy lub uniemożliwi dalszy postęp zaburzenia. Leczenie napadów paniki i zaburzenia paniki obejmuje psychoterapię i farmakoterapię i ma na celu umożliwienie normalnego funkcjonowania warto konsultować ataki paniki? Otóż nie wolno bagatelizować objawów, które wymagają specjalistycznej konsultacji. Niezdiagnozowane, nieleczone, cięższe zaburzenia związane z stanami lękowymi, przyczyniają się do rozwoju innych, poważnych zaburzeń psychicznych i zachowania (w tym: uzależnień, ryzyko wystąpienia prób samobójczych).Występowanie napadów paniki istotnie zwiększa ryzyko samobójstwa oraz wpływa negatywnie na leczenie współistniejących zaburzeń psychicznych [1]Najczęstszą przyczyną występowania ataków paniki są zaburzenia lękowe z napadami paniki. Po poinformowaniu pacjenta o rozpoznaniu, naturze schorzenia, przebiegu choroby i objawach, specjalista przedstawia formy leczenia – psychoterapeutycznego i/lub leczeniaPsychoterapiaOddziaływanie terapeutyczne jest jedną z metod leczenia zaburzeń natury psychicznej. Psychoterapia pozwala rozwiązać problem psychologiczny, leczyć określone, zdiagnozowane zaburzenia oraz wykorzystywać wiedzę i umiejętności terapeutyczne w celu z najskuteczniejszych form leczenia ataków paniki w formie oddziaływania psychoterapeutycznego, jest podjęcie się terapii CBT trakcie sesji, terapeuci uczą rozpoznawania sytuacji, w wyniku których pojawiają się napady paniki. To ścisła współpraca oparta o bliską relację terapeutyczną, która ułatwia radzenie sobie z trudnymi sytuacjami i niekorzystnymi emocjami pacjenta. CBT zawiera takie elementy procesu jak:psychoedukacja;trening autogenny;ćwiczenia oddechowe;metody farmakologiczne polega na zastosowaniu odpowiednich leków w celach terapeutycznych zarówno w zwalczaniu choroby (zaburzenia) lub zmniejszeniu jej objawów. Lekami pierwszego rzutu w przypadku występowania ataków paniki, są leki z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny (SSRI). O tym, który lek i w jakiej ilości powinien być stosowany przez Pacjenta – decyduje paniki - co robić?Jak zachować się w przypadku osoby, która doświadczyła ataku lęku? Przerwanie napadu paniki innymi niż farmakologiczne metodami polega na:nawiązaniu kontaktu (terapeutycznego):jeżeli w Twoim otoczeniu znajduje się osoba, która właśnie doświadcza ataku paniki, spróbuj ją uspokoić, zapewnij o wsparciu, bezpieczeństwie i o tym, że jej pomożesz;w warunkach klinicznych, lekarze informują pacjenta o wynikach badania somatycznego (zapewniają pacjenta o braku zagrożenia dla jego zdrowia i życia);relaksacji i stabilizacji:pomóż osobie potrzebującej przyjąć wygodną, stabilną pozycję;atak paniki wiąże się z objawami pogłębiającymi złe samopoczucie tj. wysokie tętno czy hiperwentylacja, dlatego warto kontrolować oddech poprzez ćwiczenia oddechowe (kontrola częstości oddechu, wdech przez nos, liczenie do 3, wydech – wypuszczanie powietrza);warto odwrócić uwagę osoby w trakcie ataku np. zadając pytania niezwiązane z samym atakiem, przerywanie natłoku myśli i poczucia oderwania od paniki – rozpoznanie i postępowanieW przypadku, gdy specjaliści podejrzewają występowanie lęku napadowego, w celu postawienia prawidłowej diagnozy wykonuje się czynności podobne, jak w przypadku innych, nagłych stanów:próba nawiązania kontaktu z Pacjentem;zebranie wywiadu;przeprowadzenie podstawowego badania lekarskiego w tym pełnej oceny stanu fizykalnego;niezbędne, laboratoryjne badanie krwi, z uwzględnieniem profilu tarczycowego;elektrokardiogram (zabieg diagnostyczny - badanie EKG);ocena stanu psychicznego z wykluczeniem przyczyn somatycznych występującego lęku;postawienie diagnozy i rozpoczęcie właściwego powinien przeanalizować sytuację pacjenta, ocenić objawy pod względem psychologicznym a ponadto potwierdzić lub wykluczyć spożywanie przez Pacjenta środków psychoaktywnych tj. alkohol lub innych środków diagnostycznym ataków paniki jest występowanie (lub nie) wegetatywnych pomimo braku faktycznie występującego zagrożenia;ataków nie ograniczających się do znanych i przewidywalnych sytuacji;braku objawów lęku między kolejnymi napadami;objawów psychologicznych lub wegetatywnych, jako podstawowych objawów z PacjentemWywiad chorobowy w przypadku napadów paniki powinien zawierać szczegółowe informacje tj.:rodzaj objawów chorobowych;czas trwania epizodów;początek występowania;dynamika objawów;dotychczasowy przebieg choroby;istnienie (lub nie) innych chorób ogólnoustrojowych;wywiad rodzinny;wywiad środowiskowy;ogólna ocena sytuacji życiowej Pacjenta;czynniki rozpoznaniu różnicowym, należy uwzględnić inne zaburzenia:choroby psychiczne:inne zaburzenia lękowe;zespół stresu pourazowego PTSD;zaburzenia psychotyczne;choroby afektywne;uzależnienia od substancji psychoaktywnych (narkotyków, dopalaczy, leków).choroby somatyczne, w tym tarczycy;ostra chorobę niedokrwienną serca;arytmię;astmę oskrzelową.[1] Epidemiology of anxiety and depressive disorders; Bogumiła Lubecka, Marek Lubecki, Robert Pudlo; ISSN: 1732-9841 e-ISSN: 1733-4594 Weryfikacja merytoryczna: Mgr Paulina MikołajczykŹródła: Take this short 10 question self-quiz to see if you are experiencing panic attacks. Go through each statement and respond to it according to how you truly feel. All statements require an answer. Once you are finished, carefully review your answers to make sure you have answered all of the questions. Once you are ready, click the "Get Test Trypofobia to lęk, którego powodem są obrazy lub rzeczy składające się z dużej liczby niewielkich dziur o nieregularnych kształtach. Nie jest to zaburzenie psychiczne w sensie ścisłym, jednak nie da się ukryć, że przypadłość ta znacznie zmniejsza komfort codziennego funkcjonowania. Jeśli podejrzewasz, że ten problem dotyczy Ciebie, sprawdź, czy masz charakterystyczne objawy lub wykonaj jeden z internetowych testów. Trypofobia – sprawdź, czy masz charakterystyczne objawy Trypofobia to lęk przed przedmiotami lub obrazami, na których występują skupiska małych dziur o nieregularnych kształtach. Na pierwszy rzut oka przypadłość ta wydaje się irracjonalna, czego dowodem jest sceptyczna opinia Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych oraz APA (American Psychiatric Association), które nie zaliczają tego problemu do fobii oraz zaburzeń psychicznych. Jednak badania z lat 90. XX wieku przeprowadzone przez M. Rufo potwierdzają, że istnieje spora grupa osób, która boi się dziur. Jeśli chcesz sprawdzić, czy problem ten dotyczy Ciebie, przyjrzyj się charakterystycznym objawom. Osoba, która zmaga się z trypofobią, na widok truskawki, plastra miodu, żółtego sera z dziurami czy bąbelków w napoju gazowanym doświadcza następujących symptomów: ataki paniki, przyspieszone bicie serca, duszności, drżenie rąk, gęsia skórka, nudności, bóle głowy, odruch natychmiastowego odwrócenia głowy. Warto zaznaczyć, że lęku i niepokoju nie można tutaj utożsamiać z obrzydzeniem. Wiele osób brzydzi się porowatej skóry, chorób skórnych, nietypowych zwierząt lub roślin, jednak nie jest to równoznaczne z trypofobią. W 2018 r. na jednej z grup na Facebooku przebadano osoby, które dostrzegały u siebie oznaki tej nietypowej fobii. Jak się okazało, zdecydowana większość tej grupy brzydziła się widoku dużych skupisk otworów, jednak nie przejawiała charakterystycznych objawów. Trypofobia – na czym polegają testy internetowe? Przed udaniem się do specjalisty wiele osób chce wstępnie zdiagnozować swoją dolegliwość. Bardzo dużą popularnością cieszą się np. internetowe testy na depresję. Polegają one na udzieleniu odpowiedzi na krótką serię pytań, a uzyskanie określonej liczby punktów stanowi wskazanie, aby zwrócić się o pomoc do psychologa lub psychiatry. W internecie można znaleźć także testy na trypofobię, jednak są one skonstruowane nieco inaczej. W kwestionariuszach – których nie brakuje w sieci – znajdują się pytania, jednak w przypadku diagnozowania tej nietypowej przypadłości największą rolę odgrywa strona wizualna. Osoba, która dostrzega u siebie niepokojące symptomy, ogląda szereg zdjęć przedstawiających owoce, zwierzęta, rośliny, przedmioty i ludzką skórę z niewielkimi otworami o nieregularnych kształtach. Jeśli patrzenie na większość z tych obrazów wywołuje niepokój i gęsią skórkę, warto rozważyć pomoc specjalistyczną. Terapia przyda się szczególnie wtedy, gdy objawy fobii utrudniają codzienne funkcjonowanie, a nasilający się stres oraz widmo nagłego ataku paniki odbierają radość życia. AUTOR tekstu: artykulpartnera@
Tłumaczenia w kontekście hasła "masz ataki paniki" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: Jeśli masz ataki paniki, to powinnaś wyjść na zewnątrz i zaczerpnąć świeżego powietrza.
12 lutego 2022 29Komentarz:Czytałam wszystkie Twoje wpisy odnośnie nerwicy lękowej. Bieganie lub ćwiczenia na macie, 4 szklanki, banany – wykonuję. Jednak u mnie coś nie działa. Z nerwicą jako tako sobie radzę, ale gdy przyjdzie jakiś impuls do zrobienia czegoś nowego, wyjścia ze strefy komfortu, włącza się moja 10 lat nie byłam na urlopie. Zawsze wybieram opcje bezpieczną – dom. Mam już trochę tego dość. Nie jestem w stanie nawet myśleć o tym, że oddalam się od domu, że będę gdzieś poza nim spać, powoduje to odrazu mdłości, giętkie nogi, ból karku. Pepsi co robić? Czy już do końca życia pozostane w tym domu. Mam 35 nie kontrolujesz swoich myśli, u osób ze skłonnością do leków i fobii, myśli nie wspierają, nie działają pomocnie, wręcz przeciwnie, są irracjonalnie wpędzające Cię w lęki, a więc, gdy nie kontrolujesz swoich myśli, a jesteś typem lękliwca, fobiowca, kortyzolowca, wpadasz w myślą przewodnią, którą trzeba zacząć trenować jest skończenie z myśleniem o ataku paniki, że może Cię zgładzić, wyrządzić krzywdę. Tymczasem on jest tylko nieprzyjemny, ale nie jest śmiertelny, i na pewno w końcu przejdzie. To jest podstawowa zmiana, nie jest miło, ale nic poza można też założyć, że nerwica lękowa na bank zniknie, że nigdy nie pojawi się idiotyczny, niczym nieuzasadniony lęk, ale jest pewne, że będzie tego znacznie mniej, i znacznie mniej będziesz przestraszona, gdy rozpoczniesz szkołę, naukę postępowania z tym z atakiem paniki zupełnie się nie sprawdza, często może pogorszyć tego staraj się wszystkimi znanymi sposobami (oddechy na 4, myślenie, że to przecież Twoja sprawka, że to tylko tak wygląda nie halo, ale i tak nic Ci się nie stanie, albo bardziej wyrafinowanie, niech się dzieje co chce, poprzyglądam się) zgodzić się na to kłopotliwe zajście, może trudne owszem objawy, ale atak nie zagraża Twojemu już zrobiłaś, ale widać, że wciąż za już dzisiaj swoje 4 szklanki 🙂12 kroków na ataki paniki1. Tylko bieganie intensywne, bardzo intensywne, długie, że kałuża potu na podłodze Cię podtapia, daje w takim przypadku dobre Mata tak nie Banany na monodiecie, ale dopchnięte do obiadu, nie 4 szklanki Oddechy, nie powinnaś oddychać zbyt szybko, gdy tego nie umiesz, oddychaj przez papierową torebkę. Ale najlepiej jest ćwiczyć oddechy, i próbować również przy napadzie Oddychaj na 4, wypuszczasz powietrze liczysz do 4, przetrzymujesz powietrze w płucach licząc do 4, wypuszczasz powietrze, liczysz do W przypadku działań, które mogą zakończyć się paniką, paryskie metro, stadion, krakowski rynek, nowe miasto, Hala Gąsienicowa, samolot do Sydney, oprócz rzeczonych oddechów na 4, zacznij myśleć fokusowo. Sfokusuj się na czymś bezpiecznym. W sklepie popatrz na coś optymistycznego, zegar? W samochodzie, zatrzymaj się w bezpiecznym miejscu i wejdź w W końcu przychodzi moment, że postanowisz zmierzyć się ze strachem. Wyzwij swój strach i zacznij z nim pracować. Możesz osiągnąć zdrowie, nieustannie przypominając sobie, że to, czego się boisz, nie jest prawdziwe i na pewno Kreatywna wizualizacja podczas ataku paniki. Postaraj się oprzeć pokusie myślenia o „katastrofie”, czymś niemiłym i strasznym. Zamiast tego pomyśl o miejscu lub sytuacji, która sprawia, że czujesz się spokojna, zrelaksowana. Gdy masz już ten obraz w umyśle, wzorcowy stan zero, spróbuj skupić na nim swoją Alko, narko, faje zakazane, wszystko może podkręcić Kofeina też, herbata i kawa only bez kofeiny i Zero złomu na to nie zadziałało (gdy zrobisz wszystko tak jak trzeba, raczej zadziała), są oczywiście terapie psychologiczne, są ludzie wyspecjalizowani do pomocy. Jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), co opiera się na założeniu, że niepomocne i nierealistyczne myślenie prowadzi właśnie do negatywnych zachowań. W Twoim przypadku na uwadze, że Twoja agorafobia urodziła się po coś, może właśnie NIE MASZ podróżować, tylko odkryć coś siedząc w domu. Albo podczas zaangażowania się w zmianę siebie, poznasz siebie od nowa, dokonasz zmiany tak znaczącej, że będziesz wdzięczna, że taka nerwica pojawiła się w Twoim jest pewne, jeśli chcesz we własnym zwierciadle rzeczywistości zobaczyć przestrzeń bez irracjonalnego strachu i napadów paniki, musisz to zmienić w naprawdę to powinno Cię rozśmieszać. Wystarczy, że zrozumiesz, że takie zadanie zadałaś sobie w tej grze nie przez przypadek. Działanie jest artykułu na YTlofe(Visited 4 174 times, 1 visits today)

Jak uspokoić atak paniki. Ale jeśli nie masz nikogo w pobliżu podczas ataku paniki, oto kilka ćwiczeń oddechowych, które mogą pomóc ci się uspokoić podczas epizodu. 1. Weź powolne, głębokie oddechy. i. Kiedy poczujesz, że Twój oddech wymyka się spod kontroli, skup swoją uwagę na każdym wdechu i wydechu. ii.

Niektórzy ludzie wpadają w przerażenie w momencie, gdy pod wpływem stresu, kofeiny lub nawet ćwiczeń mocniej uderza im serce, mają zawroty głowy, ból brzucha, mokre dłonie lub brakuje im tchu. Właśnie u osób z takim zaburzeniem lękowym istnieje największe prawdopodobieństwo wystąpienia napadu paniki. Według ostatnich doniesień można jednak zredukować ryzyko paniki dzięki wykonywaniu regularnych ćwiczeń o wysokim natężeniu. 1. Jak rozwija się panika? Osoby podatne na panikę uważają reakcje fizyczne własnego ciała na niektóre bodźce za znak nadchodzącego zagrożenia. Gdy zabraknie im tchu lub spocą im się dłonie z powodu stresu, stają się bardzo niespokojni. Powtarzają ciągle: „Zaraz spanikuję!”, „Umrę!”, „Oszaleję!” lub „Zrobię z siebie głupka”. Osoby z takim zaburzeniem boją się bowiem nie tylko reakcji organizmu, ale także tego, że inni ludzie zauważą ich niepokój. Taki sposób myślenia zwiększa poziom lęku i czasem przeradza się w napad paniki. Oczywiście jednostkowy napad paniki nie świadczy o żadnych zaburzeniach psychicznych (około 20% ludzi doświadcza choć jednego takiego napadu w życiu), jednak powtarzanie się tego typu sytuacji sugeruje problemy z psychiką. Osoby, u których panika przybrała wymiar kliniczny, cierpią z powodu silnych i nieprzewidzianych napadów strachu. Gdy zaburzenie postępuje, osoba „boi się strachu”, przez co często rezygnuje z codziennych zajęć. Zobacz film 2. Rola aktywności fizycznej w zwalczaniu paniki W celu zbadania wpływu ćwiczeń na rozwój paniki, naukowcy z Dallas przeprowadzili badania na grupie 145 wolontariuszy, którzy wcześniej doświadczali ataków paniki. Po uzupełnieniu kwestionariuszy na temat aktywności fizycznej i podatności na panikę, uczestnicy badania mieli wdychać powietrze wzbogacone o dwutlenek węgla. Procedura ta wywołała u nich różnorodne reakcje organizmu, takie jak nudności, kołatające serce, zawroty głowy, bóle brzucha i brak oddechu. Po wystawieniu na działanie takiego czynnika wolontariusze mieli oszacować swój poziom niepokoju. Badania wykazały, że poziom strachu był mniejszy u osób aktywnych fizycznie, które regularnie wykonywały ćwiczenia o dużym natężeniu. Regularne ćwiczenia mogą być alternatywą lub pomocniczą strategią w terapii farmakologicznej, a także psychoterapii, mających na celu zwalczanie niekontrolowanych napadów strachu. Już w tym momencie wiadomo, że ćwiczenia są pomocne w leczeniu osób cierpiących z powodu nadmiernego stresu i depresji. Naukowcy podkreślają, że ćwiczenia nie zastąpią konwencjonalnych metod leczenia zaburzeń lękowych, jednak mogą je uzupełniać. Warto jest poświęcić trochę czasu na ćwiczenia. Okazuje się bowiem, że codzienna aktywność fizyczna jest nie tylko najlepszym sposobem na utrzymanie kondycji, ale także czynnikiem prewencyjnym chroniącym przed stresem, niepokojem, a nawet napadami paniki. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd Psycholog społeczny, autorka wielu publikacji dotyczących rozwoju osobistego oraz warsztatów z doradztwa zawodowego i komunikacji międzypłciowej.
Jak powstrzymać ataki paniki i przegonić negatywne myśli? Już nie musisz zadawać sobie tych pytań – odpowiada na nie dr Weber, psycholog kliniczny . Jej autorska metoda, polegająca na połączeniu terapii poznawczo-behawioralnej, terapii akceptacji i zaangażowania oraz mindfulness pokaże ci, jak pokonać lęk i osiągnąć upragniony
Ataki paniki są nieprzewidywalne, pojawiają się nagle i bez jednej możliwej do wskazania przyczyny. Polegają na krótkim epizodzie lęku i strachu o bardzo wysokim nasileniu, który bardzo trudno opanować. Atakowi paniki często towarzyszą takie objawy somatyczne jak: drżenie rąk, przyspieszone bicie serca, szybki oddech, nadmierna potliwość, uczucie duszności, a czasami ból w klatce piersiowej. Dużo częściej takich napadów doświadczają kobiety, a szczególnie narażone na nie są osoby skoncentrowane na sobie, swoich porażkach, nadmiernie krytyczne wobec siebie. Incydenty lękowe w ogromnej większości mają podłoże psychiczne, dlatego wskazane jest opanowanie technik radzenia sobie ze stresem i napięciem. W leczeniu stosuje się psychoterapię wspomaganą farmakologicznie. Dowiedz się, jak pomóc osobie zmagającej się z takimi dolegliwościami. Spis treści: Atak paniki – przyczyny Atak paniki – objawy Jak wobec tego radzić sobie w przypadku wystąpienia ataku paniki? Atak paniki – przyczyny Ataki paniki to wyróżniające się przypadki intensywnego lęku lub dyskomfortu, które zdarzają się nieoczekiwanie, bez wyraźniej przyczyny i bez związku z rzeczywistym niebezpieczeństwem. Ich maksymalne nasilenie zdarza się w ciągu krótkiego czasu i trwa od kilku do kilkudziesięciu minut. Odwołując się do Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, te zaburzenia lękowe z napadami lęku definiuje się jako powtarzające się ataki paniki, które nie są na stałe związane z konkretną sytuacją albo obiektem, lub występują spontanicznie (epizody są nieprzewidywalne). Nie są również związane ze znacznym wysiłkiem lub narażeniem na sytuacje niebezpieczne, albo zagrażające życiu. Chcąc wskazać czynniki mogące wywołać napady paniki warto zaznaczyć, że pojawiają się one przede wszystkim z przyczyn emocjonalnych i środowiskowych. Mogą mieć podłoże genetyczne, jednak w znakomitej większości wiążą się z trudnościami emocjonalnego radzenia sobie z rzeczywistością. Może być to spowodowane zaburzeniami nastroju, np. depresją lub chorobą afektywną dwubiegunową, ale też traumatycznymi przeżyciami z przeszłości, które mają tendencję niespodziewanie się przypominać, jakby nieintencjonalnie odtworzony fragment wideo klipu (tzw. flashback) i wtedy wywołują uczucia paniki, lęku. Zdarza się, że zaburzenie występuje u osób nadużywających alkoholu. Specjaliści podzielili zaburzenia lękowe na podstawie uwarunkowań wywołujących lękową odpowiedź organizmu (reakcję na stresor). Wyróżniono poniższe typy: zaburzenia w postaci fobii (natychmiast występujące objawy nieadekwatnie nasilonego lęku uwarunkowanego sytuacyjnie, np. akrofobia, agorafobia, nozofobia, fobia społeczna i wiele innych); zaburzenia z napadami paniki (to stany paniki, które nie są ograniczone do konkretnej sytuacji i pojawiają się nagle bez symptomów zwiastunowych lub specyficznych czynników wyzwalających); uogólnione zaburzenia lękowe (tzw. lęk wolnopłynący, uogólniony). Warto też zaznaczyć, że u pacjenta okresy między epizodami lękowymi wypełnia nieustanna, przesadna obawa, że mogą się one powtórzyć. Zaburzenie takie uznawane jest za zespół lęku napadowego. Atak paniki – objawy Atak paniki najczęściej wywołuje objawy psychosomatyczne o powtarzalnym charakterze, ale moment ich wystąpienia jest nieprzewidywalny. W ciągu bardzo krótkiego czasu lęk narasta, choć jest to sprawa indywidualna. Atak paniki może trwać nawet do dwóch godzin, natomiast przeciętny trwa około godziny. Po jego zakończeniu pacjenci jeszcze przez pewien czas są mocno oszołomieni, boją się, że za chwilę pojawi się kolejny atak i wszystko zacznie się od nowa. Zdecydowana większość osób z takim zaburzeniem sygnalizuje poczucie utraty kontroli nad swym ciałem, uczucie zagrożenia życia, depersonalizacji czy odrealnienia. Objawy somatyczne i psychiczne można podzielić na cztery obszary: Objawy pobudzenia autonomicznego: kołatanie serca lub przyspieszone bicie serca, wrażenie, że serce wyskoczy; bladość (krew może odpływać z obszarów, w których akurat nie jest potrzebna, np. palce i skóra, dlatego niektórzy w trakcie ataku paniki robią się bladzi); nadmierna potliwość; drżenie rąk i nóg lub trzęsienie się; suchość w ustach (niespowodowana zażyciem leków lub odwodnieniem). Objawy dotyczące klatki piersiowej i brzucha: trudności w oddychaniu; uczucie dławienia się; ból lub uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej; nudności i bóle brzucha, niepokój (tzw. gniecenie w żołądku). Objawy dotyczące mózgu i umysłu: zawroty głowy oraz chwiejność, uczucie omdlewania; poczucie, że obiekty zewnętrzne są nierealne (derealizacja) lub że jest się oddzielonym, nieuczestniczącym w realności (depersonalizacja); strach przed utratą kontroli, zwariowaniem lub utratą świadomości; strach przed śmiercią. Objawy ogólne: uderzenia gorąca oraz zimne dreszcze; drętwienie lub uczucie mrowienia. Uczucia doznawane podczas ataku paniki są bardzo intensywne i niektóre z nich mogą zostać mylnie uznane za objawy zawału serca, co wpływa na zwiększenie odczuwanego niepokoju. Takie osoby często trafiają do szpitali, szukając pomocy przede wszystkim u kardiologów i neurologów. Jak wobec tego radzić sobie w przypadku wystąpienia ataku paniki? Z reguły atak paniki trwa jedynie kilka minut, jednak pacjentowi może wydawać się, że trwa w nieskończoność. Podstawową sprawą jest nie walczyć z tym uczuciem, by nie zwiększać pobudzenia organizmu. Przerwanie napadu paniki można osiągnąć metodami niefarmakologicznymi (towarzyszenie pacjentowi i zapewnianie o braku zagrożenia dla życia i zdrowia, stosowanie technik kontroli oddechu, polegających na powolnym, głębokim oddychaniu z użyciem przepony, odwracanie uwagi od lękowego przeżywania za pomocą technik relaksacyjnych i wizualizacji, np. liczenie liczb parzystych od 220 do 0; wymienienie prostokątnych przedmiotów w promieniu 2m, itp).; skupianie się na oddechu - trzeba brać kilka głębokich, uspokajających oddechów. Pozwoli to opanować pracę serca i rozluźnić spięte mięśnie. Jednak w długim terminie uwaga powinna skupić się na zminimalizowaniu wewnętrznego napięcia emocjonalnego, będącego bezpośrednią przyczyną ataków. Warto skorzystać z pomocy specjalisty (psycholog), zrezygnować z alkoholu, tytoniu i innych substancji pobudzających, zmienić stresogenne otoczenie (pracę lub szkołę). Niezwykle istotne jest prowadzenie zdrowego trybu życia, połączonego z dietą bogatą w witaminę D i nienasycone kwasy tłuszczowe. Jeżeli jednak napady paniki pojawiają się regularnie, warto wypracować umiejętności psychologiczne pozwalające na zredukowanie narastającego napięcia, stresu i niepokoju. Nieodzownym elementem radzenia sobie w takich sytuacjach jest identyfikacja bodźca, który wywołuje objawy lękowe. Jeżeli ataki uniemożliwiają normalne funkcjonowanie, wówczas wymagają leczenia. Podstawową metodą jest psychoterapia poznawczo-behawioralna. Często łączy się ją z farmakoterapią, w której stosuje się leki z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SNRI) oraz doraźnie benzodiazepiny. Dodatkowo klasyczne leczenie wspomaga się psychoedukacją oraz innymi formami oddziaływań zmniejszających napięcie przy jednoczesnym zwiększeniu kontroli nad uczuciami. Wśród nich można wymienić: hipnozę, akupunkturę, treningi relaksacyjne, trening autogenny Schultza, treningi oddychania przeponowego oraz interwencje wsparcia. Warto jednak pamiętać, że napady paniki są objawem i o ile farmakoterapia czy ćwiczenia uczące, jak sobie z nimi radzić mogą być bezcenne, jeśli występowanie objawu się utrzymuje, trzeba sięgać głębiej i badać, co za tym stoi, dlaczego właśnie tak pacjent przeżywa i reaguje. Temu służy pogłębiona psychoterapia. Źródła: Małyszczak K., Napady paniki – jak przerwać błędne koło, Psychiatria po Dyplomie, 2013(12);30-35; Mosiołek A., Leczenie zaburzeń lękowych - przewodnik, Psychiatria po Dyplomie, 2018(05); Katzman MA., Jacobs L., Venlafaxine in the treatment of panic disorder, Neuropsychiatr Dis Treat, 2007;3(1):59-67; Bogucki P., Znaczenie zaburzeń układu autonomicznego w symptomatologii i patogenezie napadów padaczkowych, Postępy Nauk Medycznych, 2013(10);706-709; Kim EJ., Kim YK., Panic disorders: The role of genetics and epigenetics, AIMS Genet., 2018; 5(3):177-190. mgr Katarzyna Stefańska Absolwentka psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W Centrum Medycznym ENEL-MED prowadzi konsultacje i psychoterapię indywidualną oraz grupową osób dorosłych przeżywających trudności emocjonalne lub borykających się ważnymi decyzjami osobistymi, problemami psychologicznymi związanymi z sytuacjami kryzysowymi (strata, zmiana w życiu lub w pracy). Zajmuje się osobami cierpiącymi na zaburzenia o charakterze lękowym i depresyjnym, terapią par, kryzysami w związku, terapią dla kobiet w ciąży i po stracie dziecka, psychoterapią osób z psychozami.
Реално преодоляване и лечение на паник атаки е възможно. Справянето с паническите атаки и пристъпи може да бъде съвсем постижимо от всеки. Стига наистина да го иска. Представяме ви прост и Jeśli doświadczyli Państwo ataku paniki, znają Państwo te przerażające uczucia, na które mogą składać się słabe kolana, bicie serca, zawroty głowy, mrowienie, pocenie się, omdlenia, mdłości, dreszcze, ból w klatce piersiowej, zaciśnięty żołądek lub paniki często pojawiają się znienacka i trwają zazwyczaj około 10 minut, co wydaje się wiecznością. Często nie mają wyraźnej przyczyny i nie mają wzorca. Mogą występować kilka dni z rzędu, raz w tygodniu lub miesiącami bez żadnych objawów. Bez względu na przyczynę, pozostawiają po sobie uczucie słabości, strachu i wielkiej ulgi, że epizod wreszcie się skończył i że udało się Panu paniki są bardzo realne i nie należy ich lekceważyć. Dla niektórych ludzi ataki paniki mogą być tak przerażające, że mogą oni unikać spotkań towarzyskich lub nawet wahać się przed opuszczeniem bezpiecznego domu. Sama myśl o ataku paniki, szczególnie w miejscu publicznym, może wywołać ogromny którzy cierpią z powodu silnych lęków i zaburzeń paniki często korzystają z poradnictwa, takiego jak CBT (terapia poznawczo-behawioralna), która pomaga ludziom zbadać, zakwestionować i nauczyć się radzić sobie ze stresującymi sytuacjami i lękliwymi, katastroficznymi myślami. Inni znajdują wsparcie w grupach innych ludzi, którzy rozumieją i jest również uzbrojenie się w różne techniki, które mogą pomóc w pozbyciu się paniki z ataków paniki. Proszę rozważyć wypróbowanie następujących strategii:Głęboko oddychać. Uzyskanie kontroli nad oddychaniem pomoże Panu kontrolować atak paniki. Proszę ćwiczyć techniki głębokiego oddychania, kiedy nie ma Pani ataku paniki, aby była Pani gotowa, kiedy kolejny atak mięśnie, zaczynając od palców u stóp, aż do szyi i głowy. Proszę zrobić wdech, napinając mięśnie, a następnie powoli i równomiernie wydychać powietrze, rozluźniając się. Proszę skupić się na otoczeniu. Proszę wstać i poruszać się. Proszę ułożyć puzzle lub obejrzeć film. Proszę zadzwonić do stawić czoła uczuciu paniki i nie próbować go unikać. Proszę sobie przypomnieć, że wszystko będzie w porządku i że atak paniki nie jest dowodem fizycznego problemu, lecz tylko objawem atakom panikiProszę regularnie ćwiczyć, ponieważ energiczne ćwiczenia, takie jak szybki spacer, ćwiczenia aerobowe lub sporty wyczynowe poprawią Pani nastrój i rozładują napięcie, które może wywoływać ataki jeść regularne posiłki i lekkie przekąski, aby utrzymać normalny poziom cukru we krwi, ponieważ skoki lub spadki mogą wywoływać ataki paniki. Proszę unikać środków pobudzających, takich jak kofeina i udać się do lekarza w celu wykonania badań fizykalnych, jeśli nie robił ich Pan od dłuższego czasu. Świadomość, że Pana serce i płuca są zdrowe może Panu przypomnieć, że Pana atak paniki nie jest oznaką poważnych problemów zdrowotnych. Proszę poprosić przyjaciela, aby towarzyszył Panu, jeśli odczuwa Pan rozważyć leczenie narkotyków i leczenie alkoholu lub odwyk, jeśli zmaga się Pan z uzależnieniem lub nadużywaniem substancji, lub jeśli używa Pan narkotyków lub alkoholu w celu leczenia ataków paniki lub innych objawów lęku.

Atak paniki - jak wygląda. Jak sobie radzić w razie ataku paniki - oglądaj ten film. Atak paniki może być bardzo przerażającym doświadczeniem. Wiele osób, kt

7 kroków by pokonać atak paniki/ Opublikowano: 15:16 Atak paniki jest niekontrolowaną reakcją na sytuacje. Osoby cierpiące na napady lękowe powinny w sytuacji lęku znaleźć bezpieczne miejsce, uspokoić emocje, określić przyczynę i to, co się stało. Oto pierwsza pomoc krok po kroku. Jak zidentyfikować atak paniki?Atak paniki – co robić?Atak paniki – pierwsza pomoc krok po krokuAtak paniki – jak mu zapobiec? Jak zidentyfikować atak paniki? Kiedy boimy się o swoje bezpieczeństwo, dostajemy adrenalinowego kopa, podnosi nam się ciśnienie i możemy czuć instynktowną potrzebę schronienia się, walki lub ucieczki. Atak paniki ma wiele różnych objawów, z których większość sprawia, że czujesz się po prostu poza kontrolą. Nie możesz opanować tego, co dzieje się z twoim ciałem, dlatego panikujesz jeszcze bardziej. Serce wali jak oszalałe, krew napływa do głowy, zaczynasz się czerwienić. Oddech przyspiesza, podobnie jak gonitwa myśli, która tylko nakręca całą tę spiralę. Możemy doświadczyć bólu głowy, skurczów mięśni, ściśnięcia żołądka i niekontrolowanego wybuchu płaczu. To trudna sytuacja zarówno dla doświadczających takiego ataku, jak i dla ludzi z ich najbliższego otoczenia. Atak paniki – co robić? Na początku trzeba spróbować tę reakcję zrozumieć. Osoba doświadczająca ataku nie ma nad sobą kontroli. Nie może zapanować nad ciałem ani gonitwą myśli. Pierwszą pomocą w takim przypadku jest przywrócenie jej tej kontroli. Jej ciało zareagowało w ten sposób, ponieważ nie jest do końca w stanie odróżnić myśli od rzeczywistości. Doświadczamy tego, korzystając z przeróżnych technik relaksacyjnych, kiedy wyobrażamy sobie błogą scenerię i szumiący las. To działa także w drugą stronę, kiedy wyobrażamy sobie, jak wszystkie nasze marzenia pryskają przez (zwykle bardzo przesadzoną) wizję rozstania lub utraty czegoś dla nas ważnego. Ciało może zinterpretować takie wizje jako autentyczne zagrożenie życia. Pierwszą i najważniejszą rzeczą, którą należy zrobić w razie ataku paniki, jest uświadomienie sobie lub doświadczającej go osobie, że chociaż tego w tej chwili nie czuje, to jest w stanie przejąć kontrolę nad sytuacją. Osoba postronna zwykle nie może wówczas zrobić dużo więcej, niż po prostu dać poczucie bezpieczeństwa. Trochę przewrotnie – zamiast próbować natychmiast i za wszelką cenę wyjść ze stanu, w którym czujemy się, jakbyśmy mieli za chwilę umrzeć, spróbujmy sobie pozwolić zatopić się w nim. Zamknąć się w łazience i płakać, schować się pod kołdrą – cokolwiek, żeby poczuć się odrobinę bezpieczniej. Poddać się i przeżyć te emocje. Po kilku minutach zrozumiemy, że pogłębienie tego stanu było w naszych rękach. Mogliśmy mu się poddać. Skoro tak, możemy się też z niego wycofać. Ta technika działa! W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu Naturell Ashwagandha, 60 tabletek 18,15 zł Zdrowie umysłu Miralo, Suplement diety wspomagający odporność na stres, 20 kapsułek 20,99 zł Zdrowie umysłu Miralo Sen, Suplement na dobry sen, 20 kapsułek 20,99 zł Zdrowie umysłu Deep Focus from Plants 60 kaps. wegański 45,00 zł 90,00 zł Zdrowie umysłu WIMIN Głębokie skupienie, 30 kaps. 79,00 zł Atak paniki – pierwsza pomoc krok po kroku 1. Znajdź „bezpieczne miejsce”, zamknij oczy i weź pięć głębokich oddechów, każdy zatrzymaj w środku przez 10 sekund – potem wypuść naturalnie. 2. Przypomnij sobie, co tak naprawdę się dzieje – to tylko atak paniki, który za jakiś czas minie. Jesteś tu i teraz i nic ci nie grozi. 3. Teraz spróbuj się poddać uczuciom. Płacz, krzycz, otwórz się na to, co się dzieje. To działa trochę jak… wymioty. Zwykle zanim opróżnimy żołądek, czujemy się gorzej niż tuż po. Przychodzi ulga. 4. Postaraj się identyfikować, co spowodowało atak paniki: która myśl, które uczucie. 5. A teraz je zracjonalizuj. Możesz potrzebować do tego pomocy kogoś zaufanego, więc łap za telefon albo wyjdź spod kołdry w poszukiwaniu kogoś, kto pomoże ci zrozumieć, co się stało. A w rzeczywistości nie stało się… nic. Cała historia rozegrała się w twojej głowie. 6. Kiedy będziesz gotów, doceń pozytywne strony tego doświadczenia. Być może dzięki niemu zdecydujesz się zrezygnować z czegoś, co wcale nie miało być dla ciebie dobre. To może być motywacja do zadbania o swój układ nerwowy i podjęcia aktywnych działań, które będą miały na celu zmniejszenie liczby stresowych sytuacji w życiu. 7. Idź pobiegać. Adrenalina, z której otrzymałeś dziś „mocnego strzała”, sprawiła, że w twojej krwi pojawiło się sporo cukru, który miał zasilić ciało, w razie gdybyś miał uciekać przed niedźwiedziem. Możesz go wykorzystać w zdrowy sposób i przy okazji dotlenić komórki mózgowe. Może wymyślisz rozwiązanie dla tej trudnej sytuacji? Albo zdobędziesz się na odwagę, żeby powiedzieć „nie”? Atak paniki – jak mu zapobiec? Jeżeli ataki paniki zdarzały ci się w przeszłości dość często, to oprócz opanowania tej techniki (wcale nie takiej prostej z perspektywy ataku paniki) postaraj się o wsparcie. Może to być psycholog, terapeuta albo ktoś bliski. Zacznij spać regularnie po osiem godzin dziennie. Nie dużo dłużej i nie dużo krócej. Unikaj kawy i alkoholu – masz najprawdopodobniej dość wrażliwy układ nerwowy, a obie te substancje (wraz z niedostateczną ilością snu) wytrącają go z naturalnego rytmu. Codzienna, nawet zupełnie lekka aktywność fizyczna i kontakt z naturą pomogą go uspokoić. Po jakimś czasie będzie można zacząć sobie pozwalać na wieczorne wino i poranną kawę, wcześniej jednak trzeba trochę pobyć „emerytem”: codziennie przez chociaż pół godziny pospacerować, a zamiast siedzieć po nocach i nadrabiać seriale – wziąć kąpiel i iść spać o 22. Z szacunku do siebie zacznij się traktować (w miarę możliwości) po prostu czule. Osoby często doświadczające ataków paniki mają raczej kiepską relację ze swoimi emocjami, które traktują bardziej jak wrogów niż wewnętrzny system GPS. To, że odczuwasz radość i błogość na widok serdecznych, kochanych osób, sprawia, że chcecie często ze sobą przebywać ‒ ten kontakt wam służy. Czemu jednak miałbyś często przebywać z ludźmi, którzy cię stresują, sprawiają, że nie czujesz się ze sobą dobrze? Czy ten kontakt naprawdę wam służy? Emocji należy słuchać, wyrażać je i pielęgnować. Są po to, żebyśmy byli zdrowi i szczęśliwi. Naprawdę! Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Maja Święcicka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

polish ASMR po polsku 🌙 Enjoy 💛WAŻNE!Atak paniki: co robić, gdy dopadnie Ciebie lub kogoś z Twojego otoczenia?https://psychomedic.pl/atak-paniki-jak-pomoc

Adrenalina jest nieodłącznym elementem naszego życia. Motywuje nas do działania, dodaje sił do walki lub ucieczki z zagrażającej nam sytuacji. Jednak gdy lęk staje się paraliżujący, a jego napady pojawiają się zwykle bez żadnego ostrzeżenia, sytuacja staje się poważniejsza. Szacuje się, że ok. 10% społeczeństwa cierpi na ataki paniki. Jakie są ich objawy oraz w jaki sposób je pokonać? Gdy lęk utrudnia codzienne funkcjonowanie Każdy z nas odczuwa strach lub lęk w stresujących czy zagrażających nam sytuacjach. To normalna reakcja organizmu. Atak paniki to jednak nagły napad silnego lęku, często pojawiający się w pozornie bezpiecznej sytuacji. Możemy być w drodze do pracy, czytać książkę lub gotować obiad. Nic nie wskazuje na to, aby za chwilę miało stać się coś złego – a jednak osoba chora czuje, że coraz silniej zaczyna ogarniać ją paniczny lęk. Jak wyglądają ataki paniki? Narastający lęk powoduje obawę przed utratą kontroli nad swoim ciałem i umysłem, a wszystkie sygnały, które wysyła nam organizm, powodują spotęgowanie tego odczucia. Atak paniki ma dość charakterystyczne objawy, które są łudząco podobne do np. choroby niedokrwiennej serca, zawału czy początku udaru. Mowa tutaj o takich objawach somatycznych jak kołatanie serca i przyspieszony puls, duszności, zawroty głowy i osłabienie, drżenie kończyn lub ich paraliż. Może pojawić się również ból lub pieczenie w klatce piersiowej, nudności, uczucie dławienia się oraz zimne poty lub przeciwnie – oblewające nas uczucie gorąca. Oczywiście nie wszystkie z wymienionych objawów muszą pojawić się w trakcie ataku. Zwykle napad lęku trwa od kilku minut do nawet godziny. Atak paniki – przyczyny Paniczny lęk może być związany z fobią lub traumatycznymi wydarzeniami z przeszłości. Pozornie bezpieczna sytuacja w symboliczny sposób może być powiązana z nieprzyjemnymi dla nas czynnikami. Warto dodać, że napad lęku często wiąże się z nadużywaniem alkoholu, narkotyków lub zażywaniem niektórych leków. Ataki paniki mogą również być powiązane z depresją, chorobą afektywną dwubiegunową lub nadczynnością tarczycy. Żyjemy w ciągłym stresie, zapominamy o relaksie i zrzuceniu z siebie ciężaru emocji, które towarzyszą nam każdego dnia. Ciągłe napięcie oraz sytuacje stresowe nie pozostają obojętne dla naszego zdrowia i samopoczucia – z tego względu niektórzy ludzie muszą wielokrotnie mierzyć się z atakami paniki. Specjaliści z dziedziny psychologii i psychiatrii wyróżniają również tzw. lęk antycypacyjny. To lęk przed kolejnym napadem lęku. Gdy dana osoba obawia się, że następny atak lęku pojawi się w nieznanym jej miejscu, przestrzeni publicznej, stara się ograniczyć swoją aktywność do bezpiecznej strefy i unika wychodzenia z domu. W takiej sytuacji mówimy o agorafobii. W każdym z tych przypadków powinniśmy zwrócić się o pomoc do specjalistów, ponieważ tylko wtedy mamy szansę na oswojenie lęku i życie bez niszczącego uczucia napięcia. Jak pomóc osobie z atakami paniki? Jeśli chodzi o zdiagnozowane ataki paniki, leczenie polega przede wszystkim na korzystaniu z pomocy psychologa lub psychiatry. Podstawą jest terapia indywidualna lub grupowa, zwykle behawioralna. Pacjent stopniowo oswaja się z lękiem, z sytuacjami, w których się on pojawia i poznaje czynniki, które go wywołują. Gdy terapia nie jest wystarczająca, konieczne jest wprowadzenie farmakologii (np. tabletek na uspokojenie) przez lekarza psychiatrę. Niezwykle pomocna jest zmiana stylu życia – ograniczenie lub umiejętność radzenia sobie ze stresem (np. poprzez aktywność fizyczną). Osoby zamknięte w sobie powinny mówić o swoich uczuciach i emocjach bliskim, co pozwoli zrzucić im z siebie ciężar emocjonalny. Warto też zdecydować się na ćwiczenia oddechowe. To właśnie kontrola oddechu jest kluczowa podczas ataku paniki. Preparaty wspomagające pracę układu nerwowego Wszędobylski stres jest znakiem rozpoznawczym XXI w. Jednym ze sposobów na okiełznanie stresu jest stosowanie środków uspokajających. Atak paniki – co robić? Zauważyłaś osobę, która ma atak paniki? Co robić, aby jej pomóc? Przede wszystkim zapewnij ją, że jest bezpieczna i jej z atakiem paniki powinna przyjąć wygodną pozycję, zapewniającą jej stabilność. Może usiąść, oprzeć się o drzewo lub pochylić głowę delikatnie w dół, jednocześnie opierając dłonie na udach. Napad lęku wiąże się z przyspieszonym oddechem i dusznościami, dlatego podstawową czynnością jest kontrola oddechu. Wdech przez nos, liczenie do 3 i wypuszczanie powietrza ustami. Ustabilizować oddech pomoże też oddychanie do papierowej torebki. Narastający lęk ogarnia umysł i sprawia, że czujemy się oderwani od rzeczywistości. Pomocne okazuje się odwrócenie uwagi od natłoku negatywnych myśli, na przykład odpowiadanie na pytania zadawane przez drugą osobę, niedotyczące ataku. Autor artykułu:mgr farm. Mariusz Kamiński

W walce z nimi stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i psychoterapię, a specjaliści stosują również biofeedback, hipoterapię, arteterapia i inne techniki wspomagające, jeśli to konieczne. Nieleczone ataki paniki mogą spowodować jeszcze większe problemy ze zdrowiem, dlatego warto wcześnie na nie zareagować.
„Świat przez chwilę wiruje, a potem zjawia się przerażająca ciemność. Wpadam w czarną dziurę”. Fot. Unsplash Całe moje życie zmieniło się rok temu, kiedy zmarł ojciec. Był najważniejszą osobą w moim życiu, autorytetem i najwspanialszym przyjacielem. Z matką było inaczej. Od kiedy pamiętam, miałam z nią napięte stosunki. Wydawało mi się, że jest zazdrosna o to, że mamy z ojcem własny sekretny świat, do którego ani ona ani moja starsza siostra nie mają dostępu. Tata czuł się świetnie - zawsze dbał o zdrowie, na nic nie chorował i był bardzo wysportowany. Nic nie zapowiadało zawału. Nie udało się go uratować. Zmarł w nocy, kiedy akurat wyjechałam na weekend do Londynu. Od kiedy o trzeciej nad ranem zadzwoniła moja matka, by powiedzieć mi, co się stało, miewam ataki paniki. Coraz bardziej utrudnia mi to funkcjonowanie... Zobacz także: Przyjaciółka zaprosiła mnie na wesele, ale jako jedyna będę tam bez pary... Pójść, czy nie? Od roku moje życie emocjonalne przypomina pobojowisko. Żeby móc poruszać się z punktu A do B, muszę stawiać najostrożniejsze kroki. Gdybym tylko zrobiła jakiś nieostrożny ruch, od razu zostałabym zauważona przez wroga – paraliżujący lęk. Wtedy zaczynają drżeć mi dłonie. Serce wali jak szalone. Robi mi się słabo i czuję się, jakbym lada moment miała zemdleć. Nie mogę się ruszyć. Przed oczami pojawiają się dziwne fluorescencyjne fale. Świat przez chwilę wiruje, a potem zjawia się przerażająca ciemność. Wpadam w czarną dziurę. Napięcie staje się nie do wytrzymania. Po kwadransie jest lepiej, atak powoli mija, ale uczucie strachu i bezsilności towarzyszy mi już przez cały dzień. Staram się więc czuć jak najmniej intensywnie. Najgorsze jest jednak to, że ataki pojawiają się zawsze, kiedy jestem wśród ludzi. Na spotkaniu ze znajomymi, w restauracji, a ostatnio w kinie. To dlatego zaczęłam unikać wyjść. Wychodzenie na kawę, na koncerty, czy na wystawy nie jest już dla mnie przyjemnością. To koszmar – zamiast cieszyć się z miłego otoczenia i sympatycznego towarzystwa, myślę tylko, o tym aby nie znów nie sparaliżował mnie kolejny atak paniki. Firma, w której pracuje, rozwija swoją działalność, w związku z czym zostałam poproszona o to, żeby na jakiś czas przejść z trybu zdalnego na stacjonarny. Załamałam się... Co zrobię, jeśli ataki paniki zaczną dopadać mnie w pracy? Znajomi znają moją sytuację, rozumieją mnie i wspierają, ale co ze współpracownikami? Wiem, że muszę rozpocząć psychoterapię i w końcu zacząć walczyć z moimi przypadłościami, ale zdaję sobie sprawę, że to bardzo długotrwały proces. Jak mam sobie poradzić tu i teraz? Nie wiem, czy nie będą musiała poszukać sobie innej pracy... Katarzyna Zobacz także: Jestem uzależniona od imprez. Straciłam przez to chłopaka...
.
  • b3z2kkq387.pages.dev/567
  • b3z2kkq387.pages.dev/245
  • b3z2kkq387.pages.dev/492
  • b3z2kkq387.pages.dev/253
  • b3z2kkq387.pages.dev/135
  • b3z2kkq387.pages.dev/965
  • b3z2kkq387.pages.dev/717
  • b3z2kkq387.pages.dev/13
  • b3z2kkq387.pages.dev/690
  • b3z2kkq387.pages.dev/130
  • b3z2kkq387.pages.dev/3
  • b3z2kkq387.pages.dev/891
  • b3z2kkq387.pages.dev/857
  • b3z2kkq387.pages.dev/920
  • b3z2kkq387.pages.dev/924
  • test na ataki paniki