Kto może być świadkiem na rozprawie rozwodowej. Świadek to osoba, która posiada wiedzę na temat tego, czego dotyczy sprawa. Może mieć wiedzę bezpośrednią np. była przy kłótni stron, czyli męża i żony lub pośredni – z Twoich opowieści wie, jak układało Ci się w związku. Świadkiem może być każdy, ale nie każdy musi
szukam kogoś kto podejmie się pomocy dla samotnej matki . jestem osobą boje się rozprawy dotyczącej alimentów. Ojciec dziecka a mój kilkuletni partner gdy dowiedział się o ciąży zostawił mnie. on pracuje na czarno, twierdzi ze na nic go nie stac, w odwołaniu kłamie na temat tego, że sypiałam z kim popadnie, kłamie na temat studiów swoich, twierdzi, że chciał uznać dziecko i dobrowolnie na nie łożyć a ja mu tego zabroniłam, chciałam testów dna a on mówi, że nie chciałam i że ja chce od niego tylko pieniędzy. Przecież na testach wyjdzie, że to on jest ojcem, bo wiem z kim mam dziecko ( innej możliwości nie ma, gdyż on był jedynym facetem) ale jak ja pozniej mam jego opiece powierzyc dziecko skoro mu nie chodzi o jego dobro, a nawet jeśli to jak mam mu zaufać po tych kłamstwach?? kłamie, że się interesuje jego rozwojem a od 3 msc nawet nie zadzwonił zapytac o jego zdrowie. wysyłałam mu zdjęcia a on dalej ze dziecko nie jego i nie bedzie płacił choć córka podobna do niego jak dwie krople wody. ma jego charakterystycne cechy, twierdzi ze zarabia 500 zł a na szkołe płaci 493!! byłoby po sprawie gdyby nie jego odwołania. Błagam, niech mi ktoś pomoże, sąd odmówił mi adwokata z urzędu twierdząc, że sprawa jest prosta. jak mam udowodnić, że on kłamie?? już nie mam siły... wymyśliłam, że jak udowodniłabym, że kłamie to byłby mniej wiarygodny i jezeli nie całkowicie to chociaż czesciowo Sąd odebrałby mu prawa rodzicielskie. chce żeby dzicko znało ojca, nie chodzi o jego pieniądze, bo sama dam sobie radę ale sam fakt tego, żeby córka za kilkanaście lat nie powiedziała: bo przez ciebie nie znam swojego taty... najprościej byłoby to zostawić i wogóle go nie zaczepiać, bo myślałam już o wycofaniu pozwu... CO ZROBIĆ???
uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia powinno nastąpić przed sądem; spadkobierca powinien jednocześnie oświadczyć, czy i jak spadek przyjmuje, czy też go odrzuca. Spadkobierca nieskładający oświadczenia w terminie pod wpływem groźby lub błędu, może w ten sposób obronić się przed skutkami prawnymi niedochowania terminu.
Zmarła nasza mama. Wraz z ojcem była współwłaścicielką mieszkania spółdzielczego własnościowego. Mama miała w kilku bankach zadłużenie. Siostra zgłosiła zgon do banków i ponoć odsetki już nie narastają. Powiedzieli, że teraz trzeba czekać na pismo z sądu, bo podobno banki zgłaszają o dział spadku. Jak to naprawdę wygląda, czy nie trzeba osobiście zgłosić do sądu o ustalenie spadkobierców i dział spadku? Drugi problem dotyczy ojca – alkoholika, to człowiek trudny. Razem z siostrą uważamy, że najlepszym rozwiązaniem byłaby sprzedaż mieszkania, aby ojciec nie zdążył go zadłużyć. Chcemy, aby nas spłacił, a sam kupił sobie mniejsze mieszkanie. Czyli zależy nam na instrukcji: jak przeprowadzić postępowanie spadkowe krok po kroku, aby otrzymać swoją część spadku zanim ojciec go roztrwoni? Chciałbym również wiedzieć, co z zadłużeniem bankowym, kto jest zobowiązany do spłaty i w jakich częściach? Kto może założyć sprawę spadkową? Przede wszystkim nie musi Pan czekać na to, aby to banki pierwsze zakładały sprawę spadkową po Pańskiej mamie. Może to równie dobrze zrobić Pan, jak i każdy z pozostałych spadkobierców. Przedstawię teraz czynności, jakie należy podjąć, aby uregulować sprawy spadkowe po Pana mamie. Po osobie zmarłej należy przeprowadzić: postępowanie spadkowe, czyli uzyskać potwierdzenie nabycia spadku po zmarłym, o czym poniżej w mojej odpowiedzi; dział spadku pomiędzy spadkobiercami. Przeprowadzenie postępowania spadkowego przed notariuszem I. U notariusza muszą stawić się wszyscy spadkobiercy ustawowi osobiście (czyli Pan, siostra i ojciec), wówczas notariusz sporządzi akt poświadczenia dziedziczenia. Obowiązkowym warunkiem przeprowadzenia postępowania spadkowego u notariusza jest osobiste stawiennictwo jednocześnie wszystkich spadkobierców. Inaczej niż w postępowaniu sądowym, nie ma tu możliwości, aby któryś ze spadkobierców działał przez pełnomocnika. Wykaz dokumentów niezbędnych do sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia: akt zgonu spadkodawcy, numer PESEL spadkodawcy oraz ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy (unieważniony dowód osobisty, zaświadczenie urzędu miejskiego/gminy), odpisy skrócone aktów urodzenia spadkobierców lub odpisy skrócone aktów małżeństwa spadkobierców, którzy zawarli związek małżeński i zmienili nazwisko, odpis skrócony aktu małżeństwa małżonka spadkodawcy (zamiast odpisu skróconego aktu urodzenia), testament spadkodawcy, jeśli taki jest. od 20 lutego 2011 roku zgodnie z treścią ustawy z dnia 26 czerwca 2009 roku o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. Nr 131, 1075) notariusze sporządzający akty poświadczenia dziedziczenia zawiadamiają sąd właściwy do prowadzenia księgi wieczystej o każdej zmianie właściciela nieruchomości, dla której założona jest księga wieczysta, w związku z powyższym na spadkobiercach ciąży obowiązek wskazania wszystkich nieruchomości, których właścicielem / współwłaścicielem / użytkownikiem wieczystym / współużytkownikiem wieczystym / uprawnionym / współuprawnionym był spadkodawca poprzez wskazanie numeru księgi wieczystej nieruchomości i sądu, który tę księgę prowadzi. Proszę liczyć się z tym, że notariusz zatrzyma złożone dokumenty. Po przedłożeniu wyżej wskazanych dokumentów wybranemu notariuszowi trzeba się umówić z tym notariuszem na termin dokonania poświadczenia dziedziczenia – zazwyczaj termin potrzebny notariuszowi na przygotowanie tej czynności nie przekracza kilku dni. Ponieważ zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma taką samą moc prawną jak prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie wymaga on dodatkowego czasu dla swej skuteczności – jest skuteczny od chwili zarejestrowania go przez notariusza w Rejestrze Aktów Poświadczenia Dziedziczenia (RAPD), co następuje bezpośrednio po jego sporządzeniu. Koszty związane z notarialnym poświadczeniem dziedziczenia zależą od liczby osób stających do aktu oraz od zakresu czynności dokonywanych przez notariusza i wynoszą za: protokół z otwarcia i ogłoszenia testamentu – 50 zł, protokół z przyjęcia lub odrzucenia spadku (jeżeli od dnia otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy) nie upłynęło sześć miesięcy, chyba że oświadczenia tej treści zostały już przez spadkobierców uprzednio złożone) – 50 zł od każdej osoby składającej oświadczenie, protokół dziedziczenia – 100 zł, akt poświadczenia dziedziczenia – 50 zł, wypisy – w zależności od ich liczby oraz liczby stron (strona – 6 zł). W celu wyliczenia dokładnego wynagrodzenia notariusza za sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia warto skontaktować się z konkretną kancelarią notarialną. Zobacz również: Jak założyć sprawę spadkową w sądzie? Postępowanie spadkowe przed sądem II. Droga sądowa Postępowanie spadkowe można przeprowadzić także w sądzie. Jest to droga znacznie tańsza od notarialnej, ale sprawy zwykle trwają dłużej. Wniosek do sądu o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej mamie może wnieść każdy ze spadkobierców. Sądem właściwym jest sąd rejonowy ostatniego miejsca zamieszkania zmarłej. Wniosek taki powinien zawierać: imię, nazwisko i adres osoby składającej wniosek (wnioskodawca) oraz imiona, nazwiska i adresy potencjalnych spadkobierców ustawowych (uczestnicy postępowania); imię i nazwisko zmarłego, datę i miejsce (miejscowość) jego śmierci oraz jego ostatnie miejsce stałego zamieszkania; akt zgonu oraz inne akty stanu cywilnego wskazujące na pokrewieństwo ze zmarłym osób wskazanych we wniosku jako spadkobierców. Do wniosku należy dołączyć: odpis wniosku w tylu kopiach, ilu jest uczestników postępowania; odpis skrócony aktu urodzenia dla mężczyzn i kobiet niezamężnych; odpis skrócony aktu małżeństwa dla kobiet i mężczyzn zamężnych; odpis skrócony aktu zgonu spadkodawcy; oświadczenia o przyjęciu, odrzuceniu spadku lub zrzeczeniu się dziedziczenia (jeśli były składane). Do wniosku należy również dołączyć odpisy wniosku w ilości odpowiadającej liczbie uczestników postępowania. Odpisy aktów stanu cywilnego – muszą być nie starsze niż sprzed 3 miesięcy. Wniosek należy opłacić znakami opłaty sądowej lub przelewem w kwocie 50 zł. Cała procedura stwierdzenia nabycia spadku kończy się wydaniem przez sąd postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, w którym zostają ustalone udziały poszczególnych spadkobierców w spadku. Sąd na tym etapie nie dzieli jeszcze spadku między spadkobierców, a jedynie ustala, kto jest spadkobiercą i w jakiej części dziedziczy. Są zatem do wyboru dwie drogi: notarialna albo sądowa. Postępowanie przed notariuszem jest droższe, ale wszystko można załatwić bardzo szybko, praktycznie w jeden dzień, natomiast postępowanie przed sądem jest tańsze, ale trwa dłużej. Ważne jest również to, że przed notariuszem muszą się stawić wszyscy spadkobiercy osobiście. Postępowanie o dział spadku Gdy już spadkobiercy będą w posiadaniu sądowego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia, wówczas mogą przeprowadzić dział spadku, w trakcie którego zostanie dokonany podział rzeczy wchodzących w skład spadku pomiędzy spadkobierców, jak również dokonają się pomiędzy nimi rozliczenia poniesionych wydatków na przedmioty spadkowe. Dział spadku można przeprowadzić albo umownie (wszyscy spadkobiercy zgadzają się na wspólny podział) albo w braku umowy o podziale zadecyduje sąd. Przeprowadzenie umownego działu spadku jest możliwe tylko w sytuacji, kiedy istnieje zgoda wszystkich spadkobierców co do dokonania działu spadku. Wszyscy spadkobiercy muszą się zgodzić co do warunków i sposobu działu. Jeżeli choćby jeden ze spadkobierców nie wyrazi zgody na dokonanie umownego działu spadku, zawarcie umowy nie będzie możliwe i sprawę rozstrzygnie sąd. Jeżeli uczestnicy zgodnie określą wartość przedmiotów wchodzących w skład spadku, sąd nie będzie ustalał wartości przedmiotów spadkowych. W przypadku sporu pomiędzy uczestnikami co do wartości poszczególnych przedmiotów spadkowych sąd powoła biegłego. Postępowanie o dział spadku toczy się w trybie nieprocesowym przed sądem spadku, tj. przed sądem rejonowym ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy. Wniosek o dział spadku powinien dotyczyć całego spadku. Tylko jeśli istnieją ważne przyczyny, można ograniczyć postępowanie spadkowe do części spadku. Pod względem formy wniosek musi odpowiadać pozwowi, co oznacza, że powinien być sporządzony na piśmie i zawierać treści wymienione w art. 187 Kodeksu postępowania cywilnego. Należy w nim wskazać wszystkich uczestników postępowania tj. spadkobierców bądź ich następców oraz zapisobierców. Sąd może dokonać działu spadku na trzy sposoby: Przez podział fizyczny przedmiotów wchodzących w skład spadku, co oznacza, że poszczególne przedmioty zostają podzielone i przyznane spadkobiercom według wielkości ich udziałów w spadku. Jeżeli nie doprowadzi to do zniszczenia rzeczy, można również podzielić pojedynczą rzecz wchodzącą w skład spadku. W ramach tego podziału dopuszczalne jest ustalenie dopłat na rzecz niektórych spadkobierców, jeżeli nie da się podzielić spadku tak, aby wartość przedmiotów przyznanych spadkobiercą była równa udziałowi w spadku. Przez przyznanie niektórych przedmiotów ze spadku jednemu albo kilku spadkobiercom z ustaleniem obowiązków spłat na rzecz pozostałych spadkobierców lub bez takich spłat. Przez podział cywilny składników majątkowych, co oznacza sprzedaż majątku spadkowego i podział uzyskanych ze sprzedaży środków pomiędzy spadkobierców według wielkości ich schedy spadkowej. Jak zatem Pan widzi, po śmierci mamy w pierwszej kolejności musi zostać przeprowadzone postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku. Z kolei w trakcie postępowania o dział spadku macie Państwo jako spadkobiercy praktycznie dowolność co do jego podziału. Jeżeli będzie między Wami zgoda, to sprawa powinna zakończyć się w miarę szybko. Może Pan wraz z siostrą np. przekazać swoje udziały w spadku, a co za tym idzie, również w mieszkaniu, na ojca, który następnie aktem notarialnym może to mieszkanie sprzedać i darować Panu i siostrze pieniądze. Z tym że dla lepszej ochrony Pana interesów radziłabym nie przekazywać swych udziałów w mieszkaniu na ojca, a po prostu po przeprowadzeniu postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, gdy już sąd ustali Państwa udziały w spadku po mamie, sprzedać od razu mieszkanie, zawierając z kupującym umowę w formie aktu notarialnego. Wówczas będziecie wszyscy Państwo, czyli Pan, siostra i ojciec, musieli stawić się u notariusza wraz z kupującym, aby dokonać sprzedaży. Jeżeli macie Państwo zamiar sprzedać nieruchomość, to dział spadku nie jest potrzebny, byłby on wymagany tylko wówczas, gdybyście Państwo chcieli przekazać swoje udziały w spadku na rzecz np. tylko jednego spadkobiercy. Zobacz również: Jak rozpocząć sprawę spadkową? Spadek a zobowiązania bankowe spadkodawcy Co się tyczy zadłużenia Pana mamy w banku, to należy mieć na uwadze, że po śmierci danej osoby w skład spadku po niej wchodzą nie tylko aktywa, ale i pasywa, czyli długi. Państwo jako spadkobiercy będziecie zatem odpowiedzialni całym swoim osobistym majątkiem za długi zmarłej stosownie do wysokości udziałów, które macie w spadku. Skoro po Pana mamie dziedziczy Pan, siostra oraz ojciec, to każdemu przypadnie udział po 1/3 w spadku i w takiej też wysokości będziecie Państwo odpowiedzialni za spłatę długów zmarłej. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

W połowie stycznia 2024 roku przed sądem w Hajnówce (Podlaskie) powinien rozpocząć się proces europosła, w przeszłości m.in. premiera Włodzimierza Cimoszewicza, któremu prokuratura zarzuca potrącenie rowerzystki w 2019 roku i ucieczkę z miejsca zdarzenia.

W kwietniu 2016 roku zaostrzono prawo i teraz za składanie fałszywych zeznań grozi nawet osiem lat więzienia. Świadkowie kłamali bowiem w sądach na potęgę. Sprawdziliśmy, czy coś się zmieniło. W 2019 w sądach rejonowych naszego okręgu skazano za to 78 osób. - To czubek góry lodowej i wielki problem wymiaru sprawiedliwości - twierdzą trójmiejscy prawnicy. Od kwietnia 2016 roku za składanie fałszywych zeznań, które będą dowodem w postępowaniu sądowym, ale także za ukrycie prawdy, grozi od sześciu miesięcy do ośmiu lat więzienia. Wcześniej górną granicą były trzy lata, ale sędziowie, prokuratorzy i policjanci byli nagminnie oszukiwani. Początkowo efekt był, ale według naszych rozmówców obecnie znowu mamy do czynienia z falą kłamstw, które w sądach - niestety - często uchodzą na mniejszy szacunek do sądu- Wymiar sprawiedliwości od lat jest publicznie opluwany. Coraz łatwiej jest więc zdobyć się na odwagę, by go oszukać i to nieraz. Ludzie są zawiedzeni, boją się sądu, dlatego też uciekają się do metod niedozwolonych - tłumaczy prof. Brunon Hołyst, specjalizujący się w zagadnieniach kryminalistyki i kryminologii. - W takich chwilach nie myśli się o wysokości kary - zdania są zapytani przez nas trójmiejscy prawnicy. Przykładami sypią jak z rękawa. - Miałem ostatnio sprawę dłużnika, który uchylał się od oddawania pieniędzy i to ewidentnie. Zarówno on, jak i jego wspólnicy jeździli na przykład luksusowymi samochodami, ale nikt "nie pamiętał", kto ma kluczyki i gdzie one obecnie są. Gdy w końcu zeznał w sądzie, że właśnie jest w warsztacie i musiał podać w którym, egzekucja komornicza nie była możliwa, bo okazało się, że to nieprawda. W warsztacie powiedzieli, że nigdy takiego samochodu tam nie było i zostało to potwierdzone stosownymi dokumentami. Kłamstwo ewidentne, a odpowiedzialność? Żadna - opowiada znany adwokat z się nie chce, bo woli nie zadzierać z sędziami, z którymi jeszcze nieraz się na sali sądowej spotka. Ale i prokuratorzy nie są tu bez winy. Wnioski o ukaranie za składanie fałszywych zeznań składane są bardzo rzadko. Zarówno przez prokuratorów, jak i okręgu gdańskim 78 skazanych w ciągu 2019 rokuJak poinformował sędzia Tomasz Adamski, rzecznik Sądu Okręgowego w Gdańsku, nie prowadzi się statystyki zawiadomień dotyczących składania fałszywych zeznań, kierowanych przez sędziów. Przedstawiciel "okręgówki" tłumaczy, że zawiadomienia mogą być kierowane bezpośrednio z rozprawy do poszczególnych prokuratur. - Zawiadomienia mogą jednak składać również strony, a prokurator może podejmować działania z urzędu. W konsekwencji nie mogę podać, iloma i jakimi wyrokami zakończyły się takie zawiadomienia - mówi sędzia Tomasz tym miejscu warto zaznaczyć, że składanie fałszywych zeznań reguluje artykuł 233 paragraf 1 Kodeksu karnego. Jak udało się nam dowiedzieć, w 2019 roku w sądach rejonowych naszego okręgu zapadły łącznie wyroki z art. 233 (dane bez podziału na paragrafy) wobec 88 osób, z czego 78 osób skazano, z tego 24 osoby na karę pozbawienia wolności, w tym 15 z warunkowym zawieszeniem. - Były to kary od sześciu miesięcy do roku. 16 osób skazano na karę ograniczenia wolności, dwie na kary mieszane, 36 osób na kary samoistnej grzywny. Warunkowo umorzono postępowanie wobec sześciu osób, a cztery uniewinniono. Aż 42 osoby poddały się dobrowolnie karze. Z art. 233 skazano 24 kobiety i 54 mężczyzn - wylicza sędzia czubek góry lodowejZapytani przez nas prawnicy nie mają złudzeń, że to jedynie wierzchołek góry lodowej. - Instytucja świadka istnieje od zarania dziejów i od zarania dziejów istnieje problem wiarygodności zeznań. Zeznania świadków są jednym z najważniejszych narzędzi poznawczych dla wymiaru sprawiedliwości. W polskim systemie prawnym każdy ma obowiązek bycia świadkiem. Społeczeństwu winno zatem zależeć na tym, by świadkowie zawsze zeznawali prawdę, niczego nie zatajając - podkreśla radca prawny Bartosz Żukowski z Kancelarii Adwokatów i Radców prawnych w rzeczywistości wygląda to zupełnie inaczej. Kto bywa na sprawach sądowych, ten doskonale wie, że zeznania świadków potrafią się nie tylko różnić, ale być całkowicie sprzeczne. Sąd w uzasadnieniu pisze nawet, że "zeznania świadka X były niewiarygodne, bo były sprzeczne z zeznaniami innych świadków". I zazwyczaj nic więcej się w takiej sprawie nie dzieje. Świadkowi udało się skłamać, ale z reguły odpowiedzialności żadnej za to nie ponosi. Cały strach kończy się na surowym upomnieniu przed rozpoczęciem zeznań, że grozi mu kara za kłamstwo lub zatajanie prawdy - kara jednak zazwyczaj wyłącznie teoretyczna. - Szukając remedium, wydaje się, że tylko jednoznaczna i masowa aktywność sędziów w tym zakresie, polegająca na składaniu zawiadomień o podejrzeniu składania fałszywych zeznań, jest w stanie zmienić przekonanie o bezkarności zatajania prawdy przed sądem lub relacjonowania jej w sposób nieprawdziwy. Wydaje się, że potrzebna jest również wola polityczna - jako że prokuratura to instytucja hierarchiczna - aby zawiadomienia takie nie były lekceważone, a sprawy umarzane, gdyż stoi to w sprzeczności z nakazem tzw. prewencji ogólnej. Działania takie, pomimo początkowego wzrostu obciążenia sądów i prokuratur, per saldo, zmniejszając liczbę fałszywych lub ukrywających prawdę świadków, ułatwiłyby pracę i sędziom, i prokuratorom, a i społeczny szacunek oraz respekt dla tych instytucji z pewnością by wzrósł - podkreśla Bartosz Żukowski.
Odpowiedź prawnika: Zawiadomienie o przestępstwie fałszywych zeznań. Zeznanie przed sądem nieprawdy lub zatajenie prawdy stanowi przestępstwo, zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3 (art. 233 § 1 kodeksu karnego).
Jak udowodnić przed sądem zdradę męża? Potrzebuję rady. #2017-05-25 01:55:42 ola1984 Użytkownik Posty: 73 Skąd: Gniezno Wiek: 31 Mam krótkie pytanie jak w temacie. Podejrzewam ze mąż od jakiegoś czasu mnie zdradza ale żeby nie wywoływać wojny chciała bym mieć na to jakieś dowody. Wtedy w sadzie będę mogła udowodnić ze faktycznie tak się stało. Co mogę w tym wypadku zrobić? #2017-05-25 04:41:16 szwagierka Użytkownik Posty: 64 Skąd: Frombork Wiek: 30 Najprostszym rozwiązaniem będzie wynajęcie detektywa. Ja osobiście polecam detektywa Rudnickiego z Warszawy. Ma duże doświadczenie w takich sprawach i posiada odpowiedni sprzęt i ludzi. Na pewno wszystko załatwi szybko ;) #2017-05-25 07:29:40 zephyr Użytkownik Posty: 59 Skąd: Tarnobrzeg Wiek: 27 Dokładnie. Jeżeli masz takie podejrzenia to detektyw to będzie jedyne słuszne wyjście. Wysyłam na pw kilka numer do agencji detektywistycznych. Mam nadzieję że pomogłem ;) #2017-05-25 09:55:02 kit-kat Użytkownik Posty: 46 Skąd: Pardubice Wiek: 25 Zawsze możesz sama spróbować go śledzić tylko że jak się dowie o tym to jesteś spalona i wtedy już detektyw nie pomoże. Wszystko zależy czy stać cię na to żeby płacić komuś za to. #2017-05-25 11:10:29 Użytkownik Posty: 43 Skąd: Bolęcin Wiek: 27 Jeżeli podejrzewasz zdradę męża to nie zastanawiaj się nad wynajęciem detektywa. Polecam wejść na i tam zobaczyć ofertę. Detektyw godny polecenia i nie zdziera z ludzi pieniędzy. A koniec końców liczy się wygrana na prawie rozwodowej :) DODAJ ODPOWIEDŹ
Agata Łukaszewicz. Siedmioosobowy skład Izby Karnej Sądu Najwyższego nie miał we wtorek żadnych wątpliwości. – Świadek (podejrzany), korzystając z prawa do obrony, może kłamać w
Czym jest fałszywe oskarżenie?Skąd biorą się fałszywe oskarżenia?Pomówienie, zniesławienie i fałszywe oskarżenie – czy to jest to samo?Zostałem fałszywie oskarżony – co robić?Jak się bronić przed fałszywymi oskarżeniami?Badanie wariografem jako element obrony przed fałszywym oskarżeniemNiesłuszne oskarżenie i co dalej?Co grozi za fałszywe oskarżenie? Czym jest fałszywe oskarżenie? Jest to sytuacja, w której jedna osoba twierdzi, że inna osoba popełniła przestępstwo lub wykroczenie (również skarbowe), choć nie jest to prawdą. To oskarżenie może dotyczyć: Sytuacji, w której w ogóle nie doszło do żadnego przestępstwa (np. ktoś zarzuca komuś kradzież, której nie było), Sytuacji, w której doszło do przestępstwa, ale innego niż w oskarżeniu (np. oskarżenie o pobicie i kradzież, podczas gdy oskarżony dopuścił się jedynie kradzieży), Sytuacji, w której przestępstwo popełnił ktoś inny niż wskazana osoba. Aby doszło do fałszywego oskarżenia osoba, która oskarża, musi mieć świadomość nieprawdziwości swoich zarzutów (czyli mówiąc wprost, musi zdawać sobie sprawę z tego, że kłamie). Fałszywe oskarżenie należy do przestępstw przeciwko wymiarowi sprawiedliwości. Oznacza to, że pomimo tego, iż na pierwszy rzut oka wydaje się, że poszkodowanym jest tu osoba, która została oskarżona, to pod względem prawnym uważa się, że fałszywe oskarżenie przynosi szkodę nie tyle osobie oskarżonej, ile wymiarowi sprawiedliwości. Do tej samej kategorii przestępstw należą między innymi takie przestępstwa jak fałszywe zeznania, fabrykowanie dowodów czy zatajenie dowodów niewinności osoby podejrzanej. Ta kategoria przestępstw jest ścigana z oskarżenia publicznego. Czyli jeśli chcemy, by kogoś spotkała kara za fałszywe oskarżenie, trzeba sprawę zgłosić na policję. Skąd biorą się fałszywe oskarżenia? Najczęściej wynikają z: Chęci zysku (kiedy przez fałszywe oskarżenie, oskarżający chce odnieść jakąś korzyść – np. pozbyć się konkurencji), Chęci zemsty (np. osoba porzucona chce zemścić się na partnerze), Chęci obrony własnej (osoba oskarżona o popełnienie przestępstwa, oskarża inną, by uniknąć odpowiedzialności). Motywacja osób, które dopuszczają się fałszywych oskarżeń, bywa różna. W każdej jednak sytuacji ofiara takiego pomówienia musi się bronić, gdyż naruszone zostało nie tylko jej dobre imię, ale również istnieje zagrożenie jej wolności, jeśli w wyniku niesłusznego oskarżenia osoba ta zostanie skazana. Pomówienie, zniesławienie i fałszywe oskarżenie – czy to jest to samo? Dość często dochodzi do pomyłek w interpretacji znaczenia słów „pomówienie”, „zniesławienie” i „fałszywe oskarżenie”. Nie są to synonimy. W praktyce, w Kodeksie Karnym słowo „pomówienie” pojawia się przy okazji omawiania zniesławienia, ale tak naprawdę, do pomówienia może dojść i przy zniesławieniu i przy fałszywym oskarżeniu. Różnica polega na treści owegoż pomówienia. Z fałszywym oskarżeniem (art. 234 mamy do czynienia wtedy, kiedy sprawcy pomówienia zależy na tym, by jego ofiara została ukarana za coś, czego nie zrobiła. Sprawy o fałszywe oskarżenie są ścigane z urzędu (oskarżenie publiczne). Przykładem fałszywego oskarżenia będzie sytuacja, w której sąsiad oskarża sąsiada o kradzież mienia (a kradzież jest zawsze przestępstwem). W takiej sytuacji, jeśli oskarżający złoży zawiadomienie na policję, ma ona obowiązek wszcząć postępowanie karne przeciwko wskazanej osobie. Warto dodać, że każdy obywatel, który posiada wiedzę o popełnieniu przestępstwa, ma obowiązek społeczny jego zgłoszenia. Istnieje tez grupa przestępstw (np. morderstwo), których nieujawnienie jest wykroczeniem. W zniesławieniu (art. 212 chodzi o zrujnowanie dobrego imienia, poniżenie, doprowadzenie do sytuacji, w której inne osoby tracą zaufanie do ofiary. Sprawca pomawia ofiarę o coś, co nie jest przestępstwem, ale jest społecznie „źle widziane”. Zniesławienie jest ścigane z oskarżenia prywatnego. Przykładem zniesławienia będzie np. sytuacja, w które sąsiad rozpowiada na osiedlu, że inny sąsiad jest pijakiem i zdradza żonę. Taka sytuacja (nawet gdyby była prawdziwa) nie jest przestępstwem, ale może powodować, że inni sąsiedzi nie chcą mieć z ofiarą pomówienia do czynienia (i np. przestają robić zakupy w prowadzonym przez ofiarę sklepie). Jeśli to pomówienie jest fałszywe, to poszkodowany może wytoczyć plotkującemu sąsiadowi sprawę z powództwa cywilnego. Zostałem fałszywie oskarżony – co robić? Z chwilą, kiedy jakaś osoba złoży doniesienie o popełnieniu przestępstwa, nie wiadomo jeszcze, czy jej oskarżenia są prawdziwe, czy fałszywe. Prokuratura musi dopiero przeprowadzić śledztwo i – jeśli okaże się, że przestępstwo zostało popełnione – znaleźć winnego. Oczywiście, ze względu na istniejące oskarżenie, pierwszym podejrzanym będzie osoba, co do której takie oskarżenie zostało wniesione. Osoba, co do której wniesiono oskarżenie, a która wie, że jest niewinna, staje w tej sytuacji w dwojakiej roli: Potencjalnego sprawcy (przestępstwa, o jakie została oskarżona), Pokrzywdzonego (osoby, co do której wniesiono fałszywe oskarżenie, choć na razie tylko ona wie o tym, że oskarżenie jest fałszywe). Podstawowym prawem takiej osoby jest prawo do obrony. W polskim prawie oskarżonym przysługuje domniemanie niewinności. Oznacza to, że dopóki nie udowodni się winy i nie dojdzie do skazania prawomocnym wyrokiem sądu, podejrzany (i oskarżony) jest uznawany za niewinnego. Samo oskarżenie jednej osoby przez drugą o przestępstwo nie jest wystarczające, by sąd zadecydował o winie. Oskarżyciel musi zebrać przekonujące dowody winy. Jednocześnie obrona (osoba oskarżona bądź reprezentujący ją adwokat) zbiera dowody niewinności. Jak się bronić przed fałszywymi oskarżeniami? W toku całego postępowania zbierane są różnego rodzaju środki dowodowe, które mają pomóc ustalić udział w przestępstwie poszczególnych osób, czyli ujawnić kto jest winny i zapobiec skazaniu osoby niewinnej. Dowodami są najczęściej: zeznania świadków, opinie biegłych, dokumenty, zdjęcia, nagrania, materiały z wizji lokalnej itd. Dowodem może być w zasadzie wszystko, co pozwala ustalić fakty i przebieg zdarzenia. Jednym z elementów takiej obrony przed fałszywym oskarżeniem jest badanie wariograficzne. Badanie wariografem jako element obrony przed fałszywym oskarżeniem Jak może w takiej sytuacji pomóc wariograf? Na dwa sposoby: Po pierwsze, badanie wariograficzne może zostać przeprowadzone w fazie postępowania dowodowego (czyli na etapie, kiedy osoba, która została przez inną oskarżona o popełnienie przestępstwa, jest osobą podejrzaną, a w sprawie zbierane są dowody), Po drugie, badanie wariograficzne może zostać przeprowadzone w fazie procesowej (czyli na etapie, kiedy wobec podejrzanego sformułowano już oskarżenie). Badaniu wariograficznemu może zostać poddany: podejrzany o przestępstwo (ofiara pomówienia), osoba, która wniosła fałszywe oskarżenia, inni świadkowie, których zeznania mają wartość w sprawie, osoby o nieustalonym statusie procesowym (np. ktoś o kim nie wiadomo jeszcze czy jest sprawcą, czy jedynie świadkiem zdarzenia). O przeprowadzenie badania wariografem w fazie procesowej występuje biegły sądowy, natomiast to od sądu zależy już, czy wynik badania zostanie włączony jako dowód w sprawie. Najczęściej dzieje się tak w sytuacjach, w których: Nie ma wiarygodnych innych dowodów (sytuacja „słowo przeciw słowu”), Istniejące dowody nie są decydujące (badanie wariografem może być dowodem pośrednim), Istnieje potrzeba uwiarygodnienia zaznania świadków lub/i wiarygodnej oceny tego, co się wydarzyło. Badanie wariografem może być przeprowadzone jedynie za zgodą osoby badanej (art. 192 a KPK § 2 i art. 199a KPK). Trzeba oczywiście pamiętać, że ocena wiarygodności wyjaśnień złożonych przez oskarżonego lub świadków należy zawsze do sądu. Mimo tego, badanie wariografem może przechylić szalę na korzyść fałszywie oskarżonego. W przypadku, kiedy biegły zlecił badanie wariograficzne osoby, która oskarżyła oskarżonego, a osoba ta odmówi poddania się takiemu badaniu, sąd nie może oczywiście traktować takiej odmowy jako równoznacznej z przyznaniem się do kłamstwa. W praktyce jednak wiarygodność takiej osoby będzie sporna. Niesłuszne oskarżenie i co dalej? Kiedy w toku postępowania osoba fałszywie oskarżona zostanie oczyszczona z zarzutów, może (jako że jest osobą poszkodowaną) złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa fałszywego oskarżenia (z art. 234 Wobec osoby, która takie oskarżenie wysunęła, zostanie wytoczone postępowanie karne. Również w tej sprawie można wykorzystać materiały dowodowe w postaci badania wariograficznego. Co grozi za fałszywe oskarżenie? Osoba, która fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie czynów zabronionych bądź przewinienia dyscyplinarnego, zgodnie z artykułem 234 podlega karze grzywny bądź ograniczenia lub pozbawienia wolności do lat 2. Warto pamiętać, że przestępstwo fałszywego oskarżenia pokrywa przestępstwo zniesławienia. Oznacza to, że jeśli sprawca dopuścił się w tej samej materii dwóch przestępstw – fałszywego oskarżenia oraz zniesławienia, to zostanie ukarany za fałszywe oskarżenie. Przemoc ekonomiczna nie może być mylona z oszczędzaniem (123RF) Przemoc ekonomiczna bywa subtelna, stąd trudno ją zauważyć, jeszcze trudniej udowodnić. Agnieszka i Monika wiedzą o tym doskonale. Kobiety ze swoim problemem były same – nie pomogła im rodzina, po ich stronie nie stało prawo. W przypadku przemocy ekonomicznej
Mam problem, gdyż moja żona nie zgadza się na rozwód. Nie mieszkamy razem od kilku lat, a nasze dzieci są już pełnoletnie. Wniosłem do sądu pozew o rozwód bez orzekania o winie, jednak żona chce wykazać tylko moją winę i nie dać rozwodu w ogóle. Jestem po pierwszej rozprawie, na której sąd wyznaczył mi termin bym wykazał współwinę żony, bo inaczej nie dostanę rozwodu. Jak udowodnić przed sądem współwinę żony? Żona nie zgadza się na rozwód mimo rozkładu pożycia małżeńskiego Z treści Pana pytania wynika, że pozostaje Pan w związku małżeńskim. W chwili obecnej nie ma małoletnich dzieci pochodzących z małżeństwa. Wolą Pana jest rozwiązanie małżeństwa przez rozwód. Żona nie zgadza się na rozwód. W pierwszej kolejności zasadnym jest przeanalizowanie dowodów w sprawie, które mają wskazywać na rozkład pożycia małżeńskiego. Druga kwestia to ustalenie w sądzie (chyba, że Pan wie), czy sąd na pierwszej rozprawie nie zakreślił Panu terminu na złożenie wniosków dowodowych pod rygorem ich oddalenia. Zachowanie tego terminu będzie bardzo ważne, albowiem jego niedochowanie skutkować będzie odrzuceniem wniosków złożonych po terminie. Po trzecie to próba kontrargumentowania, że skoro żona chce rozwodu z wyłącznej Pana winy, ale najlepiej jednak, gdyby Państwo się nie rozwodzili to jednak rozkład pożycia wystąpił. Innymi słowy to nie określenie rozkładu pożycia małżeńskiego jest najważniejsze, lecz wykazanie współwinny w rozkładzie pożycia żony. Kiedy rozwód jest niedopuszczalny? Z treści art. 56 § 3 wynika, że rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Z uwagi na powyższe, w pierwszej kolejności winien Pan wnosić o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków na okoliczność niezrealizowania przez żonę w sposób należyty obowiązków małżeńskich. Wyraźnie podkreślić należy, iż pojęcie winy nie ma definicji ustawowej nie tylko w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, ale i w Kodeksie cywilnym. Pojęcie to zostało natomiast wyjaśnione w doktrynie i orzecznictwie cywilistycznym. Wina rozkładu pożycia pozostaje w związku z naruszeniem obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa, i to zarówno tych, które sformułowane są w prawie, jak i tych, dla których źródłem są tylko zasady współżycia społecznego. Chodzi tu zwłaszcza o naruszenie obowiązków: wspólnego pożycia, wzajemnej pomocy, lojalności i wierności, współdziałania dla dobra rodziny itd. (por. wyrok SN z dnia 21 września 1997 r., I CKN 646/97). Zobacz również: Rozpad związku małżeńskiego Jak udowodnić w sądzie współwinę żony za rozpad małżeństwa? Innymi słowy, przypisanie wyłącznej winy Panu jest możliwe tylko, jeżeli Pana żonie nie można przypisać żadnej, nawet najmniejszej winy. Zachodzi zatem pytanie – skąd się wzięło Pana zachowanie? Czy żona w jakiś sposób się do tego przyczyniła? Czy wykazywała zbyt dużą zazdrość, a może nawet chorobliwą? Czy pozostawiła Panu choć trochę swobody w codziennych sprawach? Czy żona wykazywała aktywność zawodową? Zasadnym byłoby przeanalizowanie maili, SMS-ów, być może w nich uda się coś znaleźć na współwinę żony. Jednakże najważniejszym dowodem w sprawie byliby świadkowie, na ww. okoliczności, albowiem wówczas maile i SMS-y będą jedynie wskazywały na wiarygodność ich zeznań. Być może któreś z Państwa dzieci ma wiedzę o zachowaniu matki (żony)? Może któryś sąsiad lub przyjaciel domu? Często w sprawach o rozwód świadkami są rodzice każdej ze stron, rodzeństwo. Zobacz również: Kłamstwo na sprawie rozwodowej Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼

Udowodnienie posiadania samoistnego polega przede wszystkim na dostarczeniu sądowi dowodów w postaci: rachunków za media, wskazujących na nieprzerwane opiekowanie się nieruchomością przez osobę wnioskującą o zasiedzenie; rachunków za remonty, naprawę usterek, zakup sprzętów podnoszących wartość nieruchomości (takie dokumenty

Sąd dla znakomitej większości osób nie jest środowiskiem naturalnym. Sama chyba nigdy nie zeznawałam przed sądem w charakterze świadka, chociaż zdarzyło mi się składać zeznania na policji i nie było to nic przyjemnego. Zdarza się tak, że zeznawanie przed sądem wiąże się z nieprzyjemnymi sprawami jak przestępstwa, wypadki czy sprawy rozwodowe. Osoba powołana na świadka często pytana jest o rzeczy, o których wolałaby sobie nie przypominać. Jak zeznawać w sądzie? Poniżej kilka prostych wskazówek, które być może pomogą ci przygotować się psychicznie do rozprawy. Kilka podstawowych informacji Zazwyczaj jest tak, że na początku dostajesz wezwanie z sądu i nie wiesz co robić. Czy musisz na pewno jechać? W co się ubrać ? Co ze sobą zabrać? Czy jeżeli mieszkasz w Gdańsku to musisz jechać do sądu do Zakopanego? Pytań, które przychodzą Ci do głowy może być mnóstwo. Część odpowiedzi na nie znajdziesz we wpisie o tym, jak się zachować w sądzie. Jest tam kilka informacji o tym, jak się ubrać, co zabrać ze sobą, czego do sądu nie zabierać, jak się zachować na sali rozpraw. Jeżeli zastanawiasz się, czy brać w pracy urlop na czas zeznawania w sądzie i czy w tym czasie przysługuje Ci wynagrodzenie, zajrzyj do wpisu na ten temat. A poniżej przedstawiam ci kilka zasad dotyczących tego jak zeznawać w sądzie, jak już znajdziesz się na sali rozpraw. 1. Jak zeznawać w sądzie to tylko prawdę Na początek banał. Ale niezwykle ważny. O obowiązku zeznawania zgodnie z prawdą na początku pouczy Cię sąd i warto sobie to pouczenie wziąć do serca. Za zeznawanie nieprawdy, ale także za zatajenie prawdy grozi odpowiedzialność karna. Kiedyś można za to przestępstwo można było dostać do trzech lat pozbawienia wolności, ale po nowelizacji przepisów w 2016r., kara wynosi od 6 miesięcy do nawet 8 lat. Jest to zagrożenie bardzo wysokie. Górna granica zagrożenia karą (8 lat) pokrywa się z dolną granicą kary za zabójstwo. Mówiąc prostym językiem, za składanie fałszywych zeznań można dostać maksymalnie 8 lat, a za zabójstwo można dostać minimalnie 8 lat. Możemy sobie zatem wyobrazić, że w skrajnie ekstremalnych przypadkach taką samą karę dostanie osoba skazana za zabójstwo i osoba skazana za fałszywe zeznania. Oczywiście jest to przykład trochę przerysowany, ale potencjalnie taka możliwość istnieje 2. Słuchaj pouczeń, znaj swoje prawa Bardzo ważnym jest, żeby słuchać tego, co mówi sąd. Udziela on niezbędnych pouczeń, które mogą okazać się bardzo ważne. Zazwyczaj sędzia zapyta Cię czy treść pouczeń jest dla Ciebie zrozumiała. Jeżeli czegoś nie rozumiesz, nie wstydź się, zapytaj. Chociaż pouczenia są przeważnie przekazywane prostym językiem, to jednak mogą pojawić się terminy, które nie muszą być dla ciebie zrozumiałe i jasne. Jak chociażby pojęcie „osoby najbliższej”, które to możesz rozumieć inaczej niż sąd i przepisy. Zawsze możesz też czegoś po prostu nie dosłyszeć. Sprawdza się tu zasada kto pyta-nie błądzi. Co do zasady jest tak, że jeżeli stroną postępowania jest ktoś z bliskiej rodziny, to możesz w ogóle odmówić składania zeznań. Bez żadnych konsekwencji prawnych. Oczywiście jeżeli wiesz coś, co może pomóc w sprawie i odmówisz składania zeznań to tym samym nie pomożesz. Każda sytuacja wymaga indywidualnego przemyślenia. Jeżeli zeznajesz w sprawie, w której stroną jest Twój partner z którym żyjesz w nieformalnym związku i nie wiesz czy możesz odmówić składania zeznań w jego sprawie, to zajrzyj do mojego wpisu o tym, czy konkubent może odmówić składania zeznań. Pamiętaj też, że co do zasady możesz odmówić udzielenia odpowiedzi na pytanie, jeżeli udzielenie tej odpowiedzi mogłoby narazić Ciebie bądź osobę najbliższą na odpowiedzialność karną za przestępstwo bądź przestępstwo skarbowe. Więcej na ten temat przeczytasz tutaj. 3. Zeznawanie w sądzie to nie egzamin-nie musisz znać odpowiedzi na każde pytanie Wiele osób mających zeznawać w sądzie zastanawia się nad tym, co będzie jeżeli o czymś zapomną. Pamiętaj – zeznawanie w sądzie to nie egzamin, nie matura ustna, ani nie teleturniej. Tutaj nie musisz znać odpowiedzi na każde pytanie. Jeżeli czegoś nie wiesz, powiedz to sądowi. Jeżeli czegoś nie pamiętasz- tak samo. Niestety ludzie często próbują sobie dziury w pamięci załatać na siłę, co przynosi efekty odwrotne do zamierzonych. Pamiętaj też, żeby odróżnić to co własną wiedzę i spostrzeżenia od tego, co zostało przez Ciebie usłyszane od innej osoby. Nie mów, że wiesz na pewno, że Janek ukradł Kazikowi telefon, jeżeli tego nie widziałeś, ale Janek ma złą opinię, a poza tym Kazik mówi, że tak było. Powiedz zamiast tego, że Kazik powiedział Ci, że to Janek ukradł mu telefon i że dla Ciebie to prawdopodobne, bo wcześniej zdarzało się, że Janek coś komuś ukradł i na przykład siedział za to w więzieniu. 4. Zeznawaj zwięźle To jest bardzo ważne, a zdarza się, że trudne do wykonania. Wyobraź sobie, że zeznajesz w sprawie , w której ktoś włamał Ci się do domu. W czasie włamania bawiłaś się na weselu swojej córki. Sąd pyta co jest ci wiadome w sprawie. Najistotniejsze dla sądu jest to, co zginęło z domu, jak ujawniono włamanie, czy na przykład wróciłaś do domu a złodziej był w środku i widziałaś jego twarz. Czy było tak, że dopiero po powrocie do domu zorientowałaś się, że drzwi są wyłamane. Czy widziałaś coś podejrzanego w okolicy, czy na przykład do domu tydzień przed włamaniem dzwoniły tzw. „głuche telefony”. Czy ktoś wiedział, że tego dnia nie będzie nikogo w domu. Nie musisz opowiadać o tym, jak było na weselu córki ani o tym jaką miała suknię ślubną. Zwracaj też uwagę na to, żeby odpowiadać na pytania sądu. Na przykład jeżeli sąd, w sprawie z prawa pracy, pyta o to, jakie były obowiązki pracownika w firmie w której pracujesz, na konkretnym stanowisku, to nie wymieniaj szczegółowo wszystkich stanowisk i zakresu ich obowiązków. 5. Zachowaj spokój, postaraj się nie podchodzić do sprawy emocjonalnie Czasami trudno jest zeznawać w sądzie, jeżeli sprawa dotyczy rzeczy, które dotykają Cię do żywego. To zrozumiałe. Ale pamiętaj, że w sądzie najlepiej będzie, jeżeli zachowasz spokój. Zwracaj się z szacunkiem nie tylko do sądu, ale także do zadających Ci pytania stron, ich obrońców i pełnomocników czy prokuratora. Jeżeli zeznajesz na korzyść jednej ze stron, to strona przeciwna i jej pełnomocnik najprawdopodobniej będą starali się zweryfikować czy jesteś wiarygodna dodatkowymi pytaniami. To nic osobistego, takie ich zadanie i nie ma co się unosić. Jeżeli sąd nie uchyli danego pytania, to nie możesz nie udzielić na nie odpowiedzi tylko dlatego, że wydaje Ci się ono „głupie”. Pamiętaj też, że tak naprawdę nie ma się co denerwować. Sąd też człowiek. Przeważnie na początku Sąd zapyta o Twoje dane. Często dużym problemem jest pytanie o wiek. Nie wiem z czego to wynika, być może świadkowie są zaskoczeni tym pytaniem, muszą się zastanowić, ile mają lat. Szczerze mówiąc nie dziwię się, też czasami jak ktoś mnie pyta o wiek, zwłaszcza w sytuacji oficjalnej, to mam z tym problem i muszę się chwilę zastanowić. Przeważnie jest tak, że sąd najpierw zapyta w czy wiesz w jakiej sprawie zostałaś wezwana i co ci wiadomo na ten temat. Jeżeli wcześniej zeznawałaś w sprawie karnej na policji czy przed prokuratorem, to sąd odczyta twoje wcześniejsze zeznania i zapyta czy je podtrzymujesz. Czasami zdarzają się jakieś rozbieżności w zeznaniach, pomyśl wtedy dlaczego wcześniej zeznawałaś inaczej niż teraz wytłumacz to sądowi. Może na przykład wtedy nie wiedziałaś o czymś, co teraz wiesz. A może wtedy pamiętałaś lepiej. Pamiętaj przy tym o obowiązku mówienia prawdy. Zdarzyło Ci się kiedyś zeznawać w sądzie? Jakie to było dla Ciebie doświadczenie?
Pomawianie i kłamstwo przed sądem – czy coś za nie grozi? Skontaktuj się z nami. Dowiesz się u nas w przystępny sposób o ryzyku, które niesie za sobą pomawianie i kłamstwo przed sądem. Pomoc prawna radców prawnych we Wrocławiu. Rozwody z narcyzemRozwody z narcyzem – Jak zachowuje się narcyz przy rozwodzie?Musisz poznać przeciwnikaRozwody z narcyzem – Cechy osobowości narcyzaRozwody z narcyzem – Jak walczyć?Rozwody z narcyzem – Psychopata nie uznaje porażkiJakie wskazać dowody? Rozwody z narcyzem Rozwody z narcyzem. Jak wygrać rozwód z narcyzem? Twój chory psychicznie mąż walczy przed sądem? Chce odebrać dzieci? Udaje, że jest biedny, chociaż ma duży majątek? Przed sądem jest uroczy i każdy mu wierzy. Narcyz to mężczyzna, w którym łatwo się zakochać. Ma wdzięk i charyzmę, jest utalentowany, odniósł sukces… A co dzieje się przy rozwodzie? 🤡 Aktorstwo narcyza – coś Ci to mówi? Rozwody z narcyzem – Jak zachowuje się narcyz przy rozwodzie? Jego charyzma przy rozwodzie osiąga maksymalną moc. Najgorsze jest to, że nigdy nie wiemy, czego się po nim spodziewać. Przede wszystkim pamiętajmy, że narcyzi w sądzie kłamią. W procesie rozwodowym przygotowuje się różne opinie psychologiczne, jednakże nie zawsze można wyłapać zaburzenie narcystyczne. Nawet jeżeli w opinii psychologicznej jest stwierdzone, iż osoba objawia cechy narcystyczne, to jaki ma to wpływ na rozwód? Narcyz zna sposoby, by zmanipulować i zdobyć zainteresowanie ludzi. Tak, narcyzi to mistrzowie manipulacji. Zacznijmy od początku. Przede wszystkim musimy poznać przeciwnika. Zatem czym jest narcyzm i jak rozpoznać osobowość narcystyczną? Musisz poznać przeciwnika Po co adwokatowi wiedza, kim jest przeciwnik? To kluczowe! Poznając przeciwnika, możemy podważyć kłamstwa. Dzięki temu można przygotować się na kontrofensywę. Pamiętaj, że sprawy wygrywa się dowodami. Powiem szczerze – rozwód z narcyzem najlepiej jest zakończyć jak najszybciej. Dlatego też często proponuję, aby był to rozwód bez orzekania o winie. Dlaczego? Taki jest najszybszy. Niemniej jednak bez względu na to, jaki rozwód wybierzesz, i tak czeka Cię dużo nerwów i bólu… Pamiętaj jednak, że z dobrym adwokatem będzie o wiele łatwiej. Oczywiście są sytuacje, kiedy warto orzekać o jego winie. Musimy mieć jednak dowód – na przykład sprawozdanie detektywa stwierdzające zdradę. Narcyza cechuje krytycyzm, egoizm oraz brak szacunku do uczuć drugiego człowieka. Przy narcystycznym mężczyźnie źle się czujesz – spięta, zablokowana uczuciowo, zlekceważona, niepewna siebie. Jesteś atakowana nieprzewidywalnymi atakami złości i obojętności. Przy rozwodzie ważne jest, aby poznać cechę osobowości narcyza. Przy układaniu planu na rozwód trzeba wziąć te cechy pod uwagę i myśleć, z kim mamy do czynienia. Dzięki temu przy rozwodzie będziemy mogli czasem wyprzedzić ruchy drugiej strony bądź przygotować się na jej atak. Rozwody z narcyzem – Cechy osobowości narcyza Narcyz – cechy osobowości 1. Pretensjonalne poczucie własnej ważności, wyolbrzymianie osiągnięć i talentów 2. Manipulacja 3. Brak empatii dla uczuć i potrzeb innych osób 4. Wymaganie nadmiernego szacunku/podziwu 5. Winni są inni 6. Roszczeniowość wobec swoich życzeń 7. Wykorzystywanie innych dla osiągnięcia swoich celów 8. Zazdrość 9. Arogancja. Rozwody z narcyzem – Jak walczyć? Jeżeli jesteś pewny/a, że Twój małżonek jest narcyzem, to przygotuj się na walkę w procesie rozwodowym. Bardzo ważne jest, aby żądając winy drugiej strony mieć twarde dowody. Narcyz zrobi absolutnie wszystko, aby przedstawić się w jak najlepszym świetle. Dlatego też manipuluje otoczeniem i rzadko kiedy mówi prawdę. Podczas rozwodu jego charyzma osiąga maksimum swoich możliwości. Dlatego też jeżeli czeka Cię rozwód z narcyzem, musisz poznać jego profil psychologiczny oraz skupić się na jego słabych punktach. Więcej: Rozwód z psychopatą. Jak odejść? Historia Jakie są słabe punkty narcyza? Według mojej wiedzy ich największym problemem jest obawa o to, co powiedzą inni ludzie. Mając twarde dowody, możemy użyć ich jako asa w rękawie i argumenty do negocjacji. Wiedząc, że dysponujesz dowodami, będą się martwić o swoją reputację. Często jest tak, że szukają winnego – nigdy nie przyjmują do wiadomości, że to oni mogą ponieść winę w rozpadzie pożycia. W sprawach rozwodowych bardzo często spotykam się z sytuacją, w której dokumenty jednoznacznie pokazują winę danej osoby. Ta jednak mimo wszystko twierdzi, że jest niewinna. Dlatego tak bardzo ważne jest ułożenie strategii rozwodowej oraz kierowanie się sprytem. Narcyz to osoba, która zrobi wszystko, żeby zmanipulować otoczenie, a w szczególności dzieci. Jeżeli masz dzieci z narcyzem, musisz się przygotować, że będzie nimi manipulował. Rozwody z narcyzem – Psychopata nie uznaje porażki Psychopata dąży do uzyskania kontroli nad bliskimi. Dlatego kiedy dochodzi do rozbicia rodziny, chce walczyć. Nie godzi się z porażką. Psychopaci wiedzą, że wyrażanie emocji jest bardzo cenione i gdy zachodzi taka potrzeba, potrafią je odegrać. W sądzie robią to bezbłędnie. Do rozwodu z narcyzem zdecydowanie będziesz potrzebował pomocy doświadczonego adwokata – takiego, który już miał do czynienia z tego typu ludźmi. Dzięki temu będzie umiał wybrać odpowiednią strategię do walki z Twoim małżonkiem. Zastanawiasz się pewnie, skąd takie zachowania się w ogóle biorą… Psychopaci mogą interpretować podstawowe uczucia w zdumiewający i zupełnie niezrozumiały dla otoczenia sposób. Psychopata może obiecać kobiecie wszystko. Ich małżeństwa mogą trwać latami. Ale zapomnij o tym, co było kiedyś. Może to była gra… Narcyz potrafi mówić to, co żona chce usłyszeć. Musisz jednak pamiętać, że jego słowa nie znajdują potwierdzenia w czynach. Dlatego też jest to ich słaby punkt – a Twój atut – przed sądem. Ważne, żeby walczyć i opierać postępowanie na dowodach. Jakie wskazać dowody? Świadkowie Nagrania Zdjęcia Sprawozdanie detektywa Więcej: Zaburzenia narcystyczne Rozwód z narcyzem. Rozwód w toksycznej relacji

Jak to jest z odszkodowaniem, czyli kto co musi udowodnić przed sądem? 28.6.2017. Pisaliśmy już na stronach naszego serwisu na temat odpowiedzialności odszkodowawczej za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy. W niniejszym artykule powracamy do tego tematu, ale przedstawimy go z innej strony - rozkładu ciężaru dowodu, a zatem

Newsweek > Opinie Blamaż państwa PiS. Sprawa Kwaśniewskich to symbol politycznej hucpy w prokuraturze i służbach PiS Blamaż państwa PiS. Sprawa Kwaśniewskich to symbol politycznej hucpy w prokuraturze i służbach 24 lipca 2022 10:46 1 min czytania Aleksandra Pawlicka Zbigniew Ziobro Foto: Radek Pietruszka / PAP 00:00 / 00:00 W zakończonej po cichu sprawie majątku Kwaśniewskich jak w soczewce skupia się nieudolność, rewanżyzm i bezkarność obecnej władzy. Czy ktoś zapłaci za trwające z przerwami 16 lat śledztwo? Prokuratura ogłosiła zakończenie śledztwa w sprawie majątku Kwaśniewskich. Lata wysiłków i wytaczania najcięższych armat nie zdołały uczynić z byłego prezydenta i jego małżonki przestępców, których można by wystawić w ramach igrzysk na publiczny lincz. Agent Tomek na tropie Źródło: Newsweek Aleksandra Pawlicka Dziennikarka działu Polska przeczytaj więcej moich tekstów PiS prokuratura Zbigniew Ziobro Aleksander Kwaśnieski Jolanta Kwaśniewska agent Tomek Najpopularniejsze w kategorii Spór z KE | Rządowa trójka bez sternika. Jak tak dalej pójdzie, pieniędzy z KPO długo nie zobaczymy Jakub Majmurek Machina propagandowa | TVP Info na tropie "Gazety Wyborczej". Treść nagrania musiała zaskoczyć pracowników rządowej telewizji Dominika Długosz Rasistowskie tezy | Węgrzy dla Węgrów. Nowa krucjata Viktora Orbána, której nie można ignorować Jacek Pawlicki Nie dla idiotów | "Różne Edyty i rozmaici Iwanowie sączą do głów swoich fanów idiotyzmy, które ci biorą za prawdę objawioną" Tomasz Sekielski Felieton | Wymarły ptak moa Zbigniew Hołdys Podcasty „W wieku przedstarczym też można być głupkowatym” Awantura o kulturę „Wirus HIV jest ciągle obecny. O siebie się nie boję, bo mam partnera, odkąd skończyłem 20 lat” Codziennie coming out | 46:30 Mirka Makuchowska: Kaczyński jeździ po Polsce i sprawdza, czy na ataku na osoby LGBT można wygrać wybory Codziennie coming out | 41:44 Świadome śnienie. Jak pozbyć się strachu i wyzwolić drzemiący w nas potencjał? Rozmowy ze śmiercią Więcej
\n jak udowodnić kłamstwo przed sądem
.
  • b3z2kkq387.pages.dev/894
  • b3z2kkq387.pages.dev/753
  • b3z2kkq387.pages.dev/894
  • b3z2kkq387.pages.dev/271
  • b3z2kkq387.pages.dev/537
  • b3z2kkq387.pages.dev/487
  • b3z2kkq387.pages.dev/409
  • b3z2kkq387.pages.dev/939
  • b3z2kkq387.pages.dev/629
  • b3z2kkq387.pages.dev/988
  • b3z2kkq387.pages.dev/930
  • b3z2kkq387.pages.dev/756
  • b3z2kkq387.pages.dev/598
  • b3z2kkq387.pages.dev/350
  • b3z2kkq387.pages.dev/657
  • jak udowodnić kłamstwo przed sądem